عوامل مؤثر بر نوآوري فناورانه در واحدهاي صنعتي دفاعي

زمينه و هدف: امروزه نوآوري مزيتي رقابتي براي شركت‌ها و سازمان‌ها محسـوب مي‌شود. تحقيقات جديد همگي حكايت از آن دارد كه رشد اقتصادي جهان بيش از پيش به نوآوري و دانش متكي شده است. با توجه به اهميت سياست‌گذاري مناسب در بهبود نوآوري واحدهاي صنعتي دفاعي در پژوهش حاضر تلاش شد تا عوامل موثر بر نوآوري آنها شناسايي شود. روش‌شناسي: پژوهش حاضر بر مبناي هدف، كاربردي و بر حسب روش، توصيفي از نوع پيمايشي است كه در آن پس از مرور ادبيات، عوامل موثر بر نوآوري واحدهاي صنعتي دفاعي شناسايي شدند. جامعه آماري اين تحقيق شامل مديران عالي و مشاوران فناوري اطلاعات واحدهاي صنعتي مختلف دفاعي بودند. براي تحليل داده‌ها از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري و نرم افزار (PLS) و تحليل عاملي تاييدي استفاده شد. يافته‌ها: عوامل داخلي شامل 7 متغير سيستم ارزيابي عملكرد، سيستم مديريت دانش، راهبرد سازمان، هوش سازماني، فرهنگ سازماني، سرمايه انساني، فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه داخلي و عوامل خارجي شامل 4 متغير نهاد‌هاي تامين مالي ريسك‌پذير، تقاضا براي فناوري، مراكز رشد، همكاري همكاري با مشتريان و عرضه‌كنندگان بر نوآوري فناورانه واحدهاي صنعتي دفاعي تاثير داشتند. نتيجه‌گيري: توسعه نوآوري فناورانه فرآيندي مستمر است و در استقرار و اجرا نيازمند پيش‌بيني، هماهنگي و توجه به تمامي عوامل دروني سازماني و عوامل بيروني سازماني است.