مكانيابي ‌پناهگاههاي شهري مبتني بر اصول پدافند غيرعامل. مورد مطالعه: شهر كوهدشت

موقعيت ژئواستراتژيك، استقرار در پهنۀ خطرپذيري زلزله با ريسك متوسط و خطرپذيري بالاي سيل و همچنين موقعيت استراتژيك به عنوان شهر دفاعي در غرب كشور، ضرورت پرداختن به مسئلۀ مكانيابي پناهگاه شهري كوهدشت را اجتناب ناپذير كرده است. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش شناسي توصيفي ـ تحليلي مبتني بر رويكرد مطالعات مكاني مدلي است. به منظور مكانيابي پناهگاه شهري كوهدشت، شاخص هاي (كاربري ها)هفت گانۀ آموزشي، بهداشتي، پايانه ها، تجاري، راه شرياني درجه يك، مسكوني، نظامي، با روش دلفي و آراي خبرگان استخراج شده است. با توجه به اثرگذاري متفاوت شاخص‌هاي ياد شده، از مدل تركيبي GISAHPFUZZY براي ارزش گذاري و تهيۀ مدل مكاني شاخص ها استفاده شده است و در نهايت با استفاده از ابزار  Geostatistical Analyst تحليلگرهاي زمين آماري، از طريق مدل سمي واريوگرام، نقشۀ حد نهايي مجاز براي ساخت پناهگاه تهيه گرديد. نتايج دو سطحي نشان مي دهد كه در بخش تحليل FAHP در ارتباط با وزن دهي؛ شاخص هاي بهداشتي درماني و راه شرياني هركدام با وزن 232/0به عنوان مهم ترين شاخص ها شناخته شدند. نتايج  تحليل تركيبيGIS FAHP و مدل Semi Variogram نشان داده است كه ناحيه دو شهر كوهدشت بيشترين مناسب‌ترين مكان براي ساخت پناهگاه مي‌باشد.