بررسي شاخص‌هاي زيست محيطي موثر بر رضايتمندي شهروندان از كيفيت محيط زندگي شهري. مطالعه موردي: شهر سمنان

كيفيت زندگي شهري، ساختاري چند بعدي، متشكل از تعدادي حوزه هاي مستقل از جمله سلامت فيزيكي و رواني، روابط اجتماعي، نقش هاي كاركردي و احساس رضايت از زندگي است بنابراين علاوه بر مسائل اقتصادي، نگراني هاي اجتماعي و زيست محيطي را نيز مد نظر قرار مي دهد. در اين راستا هدف اصلي اين تحقيق بررسي وضعيت كيفيت زندگي بر اساس شاخص هاي محيط زيستي از نظر ساكنان شهر سمنان است كه در قالب تكميل پرسشنامه ميداني انجام شد. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و روش هاي آماري همچون روش آزمون T تك نمونه اي و رگرسيون سلسله مراتبي چندگانه و همچنين همبستگي اسپيرمن تحليل شده و پايايي آن توسط آلفاي كرونباخ سنجيده شد. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد در شهر سمنان، به ترتيب شاخص هاي كيفيت محيطي و كيفيت واحد مسكوني در سطح مطلوب، شاخص هويت و روابط اجتماعي در سطح متوسط كيفيت و به ترتيب شاخص هاي كيفيت فضاهاي عمومي، دسترسي به خدمات، حمل و نقل عمومي و نشاط در فضاهاي محلي، پايين تر از سطح متوسط كيفيت قرار گرفته اند. همچنين نتايج تحقيق نشان داد از نظر شهروندان شهر سمنان به ترتيب شاخص نشاط در فضاهاي محلي، هويت و روابط اجتماعي، كيفيت واحد مسكوني، حمل و نقل عمومي، كيفيت فضاهاي عمومي در محله، كيفيت محيطي و دسترسي به خدمات از اهميت برخوردارند. همچنين با توجه به نتايج مشخص شد بين ميزان تحصيلات و رضايتمندي از كيفيت زندگي رابطه اي وجود ندارد و بين ميزان درآمد و رضايتمندي از كيفيت زندگي در شهر سمنان رابطه اي بسيار ضعيف با جهت مثبت وجود دارد.