تحليل كاربري اراضي حمل و نقل درون شهري مناطق چهارگانۀ شهر كرمان با مدل vikor و Saw

رشد سريع جمعيت و مهاجرت يكي از عوامل اصلي و مهم در تراكم و رشد شهرنشيني در سال هاي اخير است. اين افزايش رشد سريع باعث بروز مشكلات فراوان در حوزۀ حمل و نقل براي جامعه شهري مي شود و چاره‌انديشي براي شبكۀ معابر به منظور كاهش اين مشكلات ضرورت مي يابد. بر اين اساس هدف از انجام اين تحقيق تحليل كاربري اراضي حمل و نقل درون‌شهري شهر كرمان است. روش‌شناسي اين پژوهش توصيفي تحليلي است و داده‌هاي پژوهش از طريق ميداني و اسنادي به‌دست آمده و پايايي داده هاي مورد استفاده با بهره گيري از آلفاي كرونباخ به ميزان 849/0 محاسبه شده است. در نهايت كيفيت حمل ونقل درون شهري با توجه به شاخص هاي در نظر گرفته شده با بهره‌گيري از نرم افزارهاي ARCGIS, SPSS و آزمون هاي آماري (KS)، تحليل واريانس يك طرفه، توكي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. براي وزن دهي به معيارها و زير معيارها از تكنيك آنتروپي شانون، براي رتبه بندي مناطق از مدل هاي تصميم گيري چندمعياره، vikor و Saw استفاده گرديد، نتايج حاصل از تحليل واريانس يك طرفه نشان مي دهد، تفاوت معناداري در كيفيت حمل و نقل درون شهري در مناطق شهر كرمان وجود دارد به طوري كه آزمون توكي اين تفاوت معناداري را در چند سطح شناسايي كرده است. در نهايت بر اساس تكنيك (Saw)، به‌ترتيب مناطق 2، 1، 3، 4 و بر اساس تكنيك (Vikor) به‌ترتيب مناطق 2، 1، 4، 3 رتبه بندي شده اند به طوركلي مي توان گفت كه بر اساس چهار شاخص ارزيابي؛ منطقۀ 2 شهركرمان وضعيت مطلوب تري دارد. در مقابل منطقۀ 4 به لحاظ شاخص هاي حمل و نقل درون شهري شرايط نامطلوب تري نسبت به ساير مناطق دارا مي باشد.