تأثير دوزهاي تجمعي دوكسوروبيسين بر مسافت فعاليت بدني اختياري در رات هاي مدل سالمندي فعال

The effect of the cumulative doses of doxorubicin on voluntary physical activity distance in active aging model rats

زمينه و هدف: برخي از سايتوكاين‌ها به‌عنوان عوامل پيش‌بيني خطر بيماري‌هاي قلبي- عروقي معرفي گرديده‌اند. هدف از اين مطالعه تعيين اثر 8 هفته تمرين تداومي و تناوبي بر سطوح سرمي اينترلوكين- 6 (IL-6)، عامل نكروز تومور-آلفا (TNF-α) و پروتئين واكنشي C (hs-CRP) با حساسيت بالا در زنان بسكتباليست بود. روش تحقيق: تعداد 38 نفر زن بسكتباليست سالم به‌صورت داوطلبانه در اين مطالعه شركت كردند و به‌طور تصادفي به سه گروه تمرين تداومي، تمرين تناوبي و كنترل تقسيم شدند. خونگيري در دو مرحله پيش و پس‌آزمون و پس از 12 ساعت ناشتايي صورت گرفت. تمرينات تداومي و تناوبي به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه به ترتيب با شدت 55% تا 70% حداكثر ضربان قلب افزايش يافت و تمرين تناوبي با شدت 60% تا 75% حـداكثر ضـربان قلـب اجـرا شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون آنواي يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي انجام شد. يافته‌ها: هشت هفته تمرين تداومي و تناوبي،IL-6 (به ترتيب با 04/0>p و0/03>p)،TNF-α (به ترتيب با 0/03>p و 0/01>p) وhs-CRP (به ترتيب با 04/0>p و 009/0>p) را به‌طور معني‌داري كاهش دادند. به علاوه، تمرينـات تناوبـي در مقـابـل تمرينـات تداومي منجـر به كاهـش بيشتـر سطـوح IL-6 (20% در مقابل 19/13%؛ 03/0>p)، TNF-α(12/42% در مقـابـل 31/29%؛ 02/0>p) وhs-CRP (17/52% در مقـابل 17/21%؛01/0>p) گرديدند. نتيجه‌گيري: هر دو نوع تمرين تداومي و تناوبي سطوح سايتوكين‌هاي التهابي را به‌طور معني‌داري كاهش دادند؛ اما تاثير تمرينات تناوبي در كنترل اين عوامل خطرساز بيماري‌هاي قلبي- عروقي بيشتر بود.

Background and Aim: Some cytokines are introduced as the predictors of cardiovascular disease risk factors. The aim of this study was to investigate the effect of 8 weeks of aerobic and interval training on serum TNF-ɑ, IL-6 and hs-CRP levels in female basketball players. Materials and Methods: Thirty eight healthy female basketball players voluntarily participated in this study, and further they randomly divided into three groups including continuous, interval and control groups. Blood samples were collected in both pre and post-test after 12 hours of fasting. Continuous and interval training were performed 3 times per week for eight weeks. Results: Eight weeks of continuous and interval training significantly reduced serum IL-6, TNF-ɑ and hs-CRP levels (p<0.05); while these variables had no significant effect in the control group (p>0.05). Moreover, significant difference were found for IL-6 levels between continuous and control group (p=0.005). The same result also were found for TNF-α levels between interval and control groups (p=0.001) as well as also between continuous training and control group (p=0.03). The mean changes of hs-CRP showed a significant difference between interval and control group (p=0.0001) and also between interval and continuous training group (p=0.01). In this way, Interval training versus aerobic training led to further decrease in levels of IL-6 (20% vs. 13.19%), TNF-α (42.12% vs 29.31%) and hs-CRP (52.17% vs 21.17%), respectively. Conclusion: Both of aerobic and interval training during eight weeks could significantly decreased inflammatory cytokines levels, moreover, interval training made the most changes in these cytokines. Therefore, continuous and interval training are recommended to prevent and control cardiovascular disease risk factors.