تأثير تنش‌هاي خشكي و شوري بر خصوصيات جوانه‌زني بذر، رشد و محتواي پرولين گياهچه مينا چمني (Bellis perennis L. “Bellissima Mixture”)

جوانه زني و سبز شدن بذر به شدت تحت تأثير تنش هاي محيطي از جمله شوري و خشكي قرار مي گيرد. به منظور بررسي اثر تنش‌هاي خشكي و شوري بر جوانه زني بذور گياه مينا چمني (Bellis perennis L. “Bellissima Mixture)، دو آزمايش مجزا در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش‌هاي خشكي و شوري شامل هفت سطح پتانسيل اسمزي صفر، 2، 4، 6، 8، 10 و 12 بار بود كه به ترتيب با استفاده از محلول پلي اتيلن گليكول و كلريد سديم اعمال شد. نتايج نشان داد كه با افزايش سطوح تنش خشكي و شوري، درصد جوانه‌زني كاهش پيدا كرد بطوريكه در سطح خشكي و شوري 12 بار، درصد جوانه‌زني به ترتيب به صفر و 50 درصد كاهش يافت. تنش‌هاي خشكي و شوري به ترتيب از سطوح 2 و 8 بار به بالا سرعت جوانه‌زني را بطور معني‌داري در مقايسه با بذور شاهد كاهش دادند. همچنين تنش‌هاي خشكي و شوري باعث كاهش معني دار طول ريشه چه و ساقه چه و وزن خشك ريشه‌چه، ساقه‌چه و كل شدند. مقادير طول ساقه‌چه با افزايش سطح تنش شوري به 10 و 12 بار، به ترتيب 42 و 67 درصد در مقايسه با بذور شاهد كاهش يافتند. محتواي پرولين تحت تأثير تنش هاي خشكي و شوري افزايش يافت ولي مقادير پرولين در تنش خشكي در مقايسه با تنش شوري بيشتر بود. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه تحمل به شوري گياه مينا چمني در مرحله جوانه زني در مقايسه با تنش خشكي بيشتر است.