بررسي تأثير منشاء توليد، انبارداري و ضدعفوني بذر بر تجزيه كيفي و بيوشيميايي بذر ذرت سينگل كراس 704

اين آزمايش به منظور بررسي تغييرات زوال دو منشاء مختلف بذر ذرت در دو شرايط مختلف انجام شد. تيمارها شامل منشاء توليد بذر در دو سطح (كرج و مغان)، نگهداري بذر در دو منطقه (انباركنترل شده و شرايط آب وهوايي مغان)، ضدعفوني بذر در دو سطح (ضدعفوني شده و ضدعفوني نشده) بودند. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در سه تكرار انجام شد. صفات مورد اندازه‌گيري شامل درصد گياهچه عادي، متوسط زمان جوانه زني، شاخص وزني و طولي بنيه، درصد گياهچه عادي در آزمون سرما، درصد خروج ريشه‌چه، ميزان فعاليت كاتالاز و پراكسيداز و ميزان مالون دي آلدئيد بودند. نتايج نشان داد بذرهاي توليدي كرج نسبت به مغان4 درصد، بذرهايي كه در انبار كنترل شده نگهداري شدند نسبت به كنترل نشده 3 درصد و بذرهاي ضدعفوني شده نسبت به ضدعفوني نشده حدود 2درصد از گياهچه عادي بالاتري برخوردار بودند. ميزان فعاليت كاتالاز در بذرهاي توليدي كرج از بذرهاي توليدي مغان بيش تر (14 درصد) بود. ضدعفوني بذر اثر معني داري بر فعاليت كاتالاز نداشت. نتايج نشان دادند ضدعفوني بذر بر ميزان فعاليت آنزيم پراكسيداز و محتوي مالون دي آلدئيد اثر معني دار داشت، به طوري كه فعاليت پراكسيداز در بذرهاي ضدعفوني شده 11 درصد بيش تر و محتوي مالون دي آلدئيد حدود 8 درصد نسبت به بذرهاي ضدعفوني نشده كم تر بود. نتايج نشان داد اثر متقابل منشاء بذر و انبار نگهداري بذر بر درصد گياهچه عادي در آزمون سرما، فعاليت آنزيم پراكسيداز و محتوي مالون دي آلدئيد معني دار است. بذرهاي توليدي كرج كه در انبار كنترل شده نگهداري شدند بالاترين ميزان درصد گياهچه عادي (92 درصد) و فعاليت پراكسيداز (0.042 ميكرومول H2O2 بر دقيقه بر ميلي گرم پروتئين)و كم‌ترين ميزان مالون دي آلدئيد (3 نانومول برگرم وزن تر) را دارا بودند. بنابراين كاهش فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدانت منجر به اختلال در مراحل جوانه زني، كاهش بنيه و در نهايت زوال بذر شد.