رابطه بين نيازهاي اساسي روان شناختي و درگيري تحصيلي با واسطه گري خودكارآمدي

Relationship between basic psychological needs and academic engagement with mediating role of self-efficacy

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ساختاري بين نيازهاي اساسي روان­شناختي و درگيري تحصيلي با واسطه­ گري خودكارآمدي انجام شد.طرح پژوهش از نوع همبستگي است كه در آن روابط بين سه متغير مكنون مورد بررسي قرار گرفت. شركت كنندگان 330 نفر از دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه شيراز بودند كه بر اساس روش نمو ه ­گيري تصادفي خوش ه­اي چندمرحل ه­اي انتخاب شدند و پرسشنامه نيازهاي اساسي روان­شناختي (گانيه، 2003)، مقياس ابعاد خودكارآمدي (موريس، 2001) و پرسشنامه درگيري تحصيلي (ريو، 2013) را در محل كلاس‌هاي عادي خود تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از روش آماري مدل‌يابي معادلات ساختاري و بكارگيري نرم افزار اموس مورد تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها نشان دادند كه نيازهاي اساسي روان­شناختي، به نحو مثبت خودكارآمدي و درگيري تحصيلي را پيش‌بيني مي‌كند. خودكارآمدي نيز، اثر مستقيم بر درگيري تحصيلي داشت. همچنين نيازهاي اساسي روان­شناختي از طريق خودكارآمدي به عنوان ميانجي‌گر بر درگيري تحصيلي تاثير غيرمستقيم داشت. نقش واسطه‌گري خودكارآمدي با استفاده از آزمون بوت‌استراپ به لحاظ آماري معنادار بود. بر اساس نتايج به‌دست آمده از اين پژوهش مي‌توان گفت به منظور افرايش احتمال درگيري تحصيلي دانشجويان، بايد به برآورده شدن نيازهاي اساسي روان شناختي و نيز ارتقاي خودكارآمدي آنها توجه شود.

This study with the aim of investigating the structural relationship between basic psychological needs and academic engagement with mediation of self-efficacy was conducted. Research design was correlational and the relationships among three latent variables were investigated. The participants were 330 undergraduate university students selected through random multistage cluster sampling method from Shiraz University, completed the Basic Psychological Needs questionnaire (Gagné, 2003), the Self-efficacy Scale (Muris, 2001), and the Academic Engagement Scale (Reeve, 2013) in their regular classes. Data was analyzed using structural equation modeling and applying AMOS software. The findings showed that basic psychological needs could predict self-efficacy and academic engagement positively. Self-efficacy had direct effect on academic engagement. Also, basic psychological needs had indirect effect on academic engagement through self-efficacy as a mediator. The mediating role of self-efficacy using bootstrap test was statistically significant. According to findings of this research, it can be concluded that for increasing the probability of students’ academic engagement, it should be consider their basic psychological needs and self-efficacy