عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش كيفيت زندگي درماني (QOLT) بر فرسودگي شغلي و ابعاد آن در كاركنان زن
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Quality of Life Therapy on Burnout and it's Dimensions among Female Workers
پديد آورندگان :
يوسفي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان , سبحاني، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان
كليدواژه :
فرسودگي شغلي , كيفيت زندگي درماني , كاركنان زن
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر آموزش كيفيت زندگي درماني بر كاهش فرسودگي شغلي كاركنان زن يكي از سازمانهاي بزرگ شهر اصفهان انجام شد. پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و با طرح پيشآزمون- پسآزمون و پيگيري بود. جامعه آماري عبارت بود از كليه كاركنان زن يكي از سازمانهاي شهر اصفهان. نمونه اين پژوهش شامل 30 كارمند زن بود كه بر اساس غربالگري اوليه فرسودگي شغلي انتخاب شدند و سپس به تصادف در دو گروه كنترل و آزمايش جايگزين گرديدند. گروه آزمايش طي هشت جلسه 90 دقيقهاي بسته كيفيت زندگي درماني را دريافت كردند. ابزار پژوهش عبارت بود از پرسشنامه فرسودگي شغلي مسلش (1981). هر دو گروه در سه مرحله پيشآزمون و پسآزمون و پيگيري در معرض ارزيابي قرار گرفتند. به منظور بررسي و تجزيه و تحليل دادهها از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي (تحليل واريانس با اندازههاي تكراري) استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان داد فرسودگي شغلي (006 /0=p) خستگي عاطفي (001 /0=p) مسخ شخصيت (001 /0=p) و عملكرد فردي (005 /0=p) به طور معنادار بهبود يافته است. طبق يافتههاي اين پژوهش ميتوان گفت كيفيت زندگي درماني براي كاهش فرسودگي شغلي و ابعاد آن در بين كاركنان زن مؤثر بوده است.
چكيده لاتين :
The purpose of the research was to examine the effect of quality of life therapy (QOLT(
on burnout reduction, among women workers in a big organization in Isfahan. The method of research was quasi- experimental with pre-test, post-test and follow-up. The statistical population was all women workers in a big organization in Isfahan. The sample was 30 women that they were selected trough poilt examining burnout of all women. The selected individuals were divided randomly in experimental and control groups. The experimental group received 90 second eight sceions of quality of life therapy. The measurements was Maslash burnout scale (1980). Both groups were evaluated in pre-test, post- test and follow-up. The gathered data was analyzed by descriptive (means and standard deviation) and inferential statistic (repeated measure variance analysis). The results showed quality of life therapy significantly improved burnout (p <.006), affective fatigue (p < .001), depersonalization (p < .001) and individual function (p < .005). As regard results, quality of life therapy is suitable method to decrease burnout and it's dimensions among women workers.
عنوان نشريه :
مشاوره شغلي و سازماني
عنوان نشريه :
مشاوره شغلي و سازماني