الگوي ساختاري فرسودگى تحصيلى بر اساس متغيرهاى حمايت اجتماعى ادراك شده، عدالت آموزشى و انگيزش تحصيلى دانشجويان

Structural model of academic burnout based on perceived social support, educational justice, and academic motivation variables of students

هدف: هدف پژوهش تعيين نقش ميانجيگر [D1] ابعاد انگيزش تحصيلي در رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده و عدالت آموزشي با فرسودگي تحصيلي در دانشجويان بود. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحدهاي تهران مركز، تهران شرق و دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي واحد تهران در سال تحصيلي 96-1395 به ­تعداد 83834 نفر بود كه از ميان آن‌ها به روش نمونه ‌برداري تصادفي چند مرحله­اي به اين صورت كه در مرحله اول 3 دانشگاه، از هر دانشگاه 3 دانشكده و از هر دانشكده 3 كلاس به­ صورت تصادفي و در نهايت از رشته­هاي حسابداري، روان­شناسي، ميكروبيولوژي، علوم اجتماعي و مهندسي ژنتيك بر اساس پيشنهاد گاداگنولي و وليسر (1998) و تعداد پارامترها 410 نفر انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه فرسودگي تحصيلي برسو 1997، مقياس انگيزش تحصيلي والرند، پليتير، بلايس، برير، سنسال و همكاران (1992)، پرسشنامه عدالت آموزشي گل‌پرور (1389) و مقياس چند وجهي حمايت ادراك شده زيمت، داهلم، زيمت و فارلي (1988) بود. پس از حذف 40 پرسشنامه مخدوش و 4 داده­ پرت، با استفاده از روش الگويابي معادله‌هاي ساختاري داده‌ها تحليل شد. يافته­ها: نتايج نشان داد ضريب مسير غيرمستقيم بين عدالت آموزشي و فرسودگي تحصيلي (121/0- =β، 002/0 =P) و حمايت اجتماعي ادراك شده و فرسودگي تحصيلي (253/0- =β، 001/0 =P) منفي است. نتيجه‌گيري: ضروري است كه همه دانشجويان در محيط آموزشي از امكانات و حمايت كافي برخوردار شوند تا زمينه رشد و شكوفايي استعدادهاي آن­ها فراهم شود و بتوانند در راستاي رسيدن به اهداف خود، انگيزه كافي براي تلاش و تكاپو پيدا كنند.

Aim: This study purpose was to determine the mediating role of academic motivations component in the relationship between perceived social support and educational justice with students’ academic burnout. Method: Method was correlational and statistic population included all students of Islamic Azad University Tehran center and Tehran east branches and Islamic Azad University, Tehran Medical Branch in 2016-2017 first semester with the quantity of 83834 people which through them in a multi-stage random sampling method, in the first stage, 3 universities, from each university 3 colleges and 3 class from each of college, were randomly selected, and finally from departments of Accounting, Psychology, Microbiology, Social Sciences, and genetic engineering, 410 people were selected based on Guadagnoli & Velicer's offer (1998) and the number of parameters. The study tool included Academic Burnout Questionnaire by Berso 1997; Academic Motivation Scale by Vallerand, Pelletier, Blais, Briere, Senecal, et al. (1992); Educational Justice Questionnaire by Golparvar (2010); and Multidimensional Scale of Perceived Social Support by Zimet, Dahlen, Zimet, & Farley (1998). After removal of 40 distortion questionnaires and four outliers, the data were analyzed by structural equation modeling. Results: The result showed that the indirect path between educational justice with academic burnout (β= -0.121, P= 0.002) and perceived social support with academic burnout (β= -0.253, P= 0.001) is negative and significant. Conclusion: It is imperative that all students have enough facilities and support in the educational environment to provide their potential for the growth and prosperity of talent to find the motive for their efforts in order to achieve their goals.