طراحي و اعتباريابي الگوي آموزشي محيط يادگيري غني شده با شبكه‌هاي اجتماعي مجازي براي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي

Designing and Validating of Learning Environment Enriched by Virtual Social Network Instructional Model for Deaf and Hard of Hearing Students

هدف اين پژوهش شناسايي مولفه‌ها و چارچوب الگوي آموزشيمحيط يادگيري غني شده با شبكه‌هاي اجتماعي مجازي براي دانش‌آموزان با آسيب شنوايي و اعتباريابي دروني آن است. روش اين پژوهش آميخته، از نوع طرح اكتشافي است. در بخش كيفي براي به‌دست آوردن الگوي طراحي آموزشي، از تحليل محتواي استقرايي و در بخش كمي براي اعتباريابي دروني از نظر متخصصان به روش پيمايشي پرسشنامه‌اي استفاده شد. جامعه آماري در بخش كيفي متخصصين مرتبط با موضوع، اسناد و منابع مكتوب و الكترونيكي از پايگاه‌هاي داخلي و خارجي، و در بخش كمي متخصصين در حوزه تكنولوژي آموزشي و آموزش ويژه بود. انتخاب نمونه‌ها در هر دو بخش به‌صورت هدفمند و در بخش كيفي جهت مصاحبه 39 نفر از متخصصين و كارشناسان و در بخش كمي 34 نفر از متخصصين در دانشگاه‌هاي و موسسات مختلف كشور ايران، استراليا و آمريكا بودند.جمع‌آوري داده‌ها در بخش كيفي با استفاده مصاحبه نيمه ساختار يافته و تحليل محتوا از اسناد و پايگاه هاي اطلاعاتي داخلي و خارجي، و در بخش كمي با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است. تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه كيفي نيز با استفاده از روش تحليل محتواي استقراييو در بخش كمي با استفاده روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي انجام شده است. طبق تحليل محتواي انجام شده، هفت طبقه درگير‌شدن، تعامل، بازخورد، محتوا، منابع، ارزشيابي و پشتيباني به دست آمد. همچنين 24 زير مؤلفه براي طبقه‌هاي اصلي استخراج شدند. پس از تحليل محتوا و استخراج كدها، مؤلفه‌ها و زير مؤلفه‌ها در قالب الگو ارائه گرديد. نتايج حاصله از اعتباريابي دروني بر اساس نظر متخصصان نشان داده است كه الگوي آموزشي ارائه شده از اعتبار دروني بالايي برخوردار است و اثربخشي لازم را براي آموزش به دانش‌آموزان با آسيب شنوايي دارد

The goal of this study was to design a learning environment enriched by virtual social network instructional model for deaf and hard of hearing (DHH) students and find the validity of this model. Considering that in order to ascertain the aims of this research a mixed method in a type of the exploratory was used. In the qualitative part, to obtain an instructional design model, an inductive content analysis was performed. In addition, in the quantitative part, for internal validity, the experts’ judgment using a questionnaire survey method was used. The population in qualitative part was all related studies and faculty members familiar with the domain of educational technology, special education, educational technologists, and educationists, teachers of special education, DHH students and their parents, and experiences of successful countries in the field of the research topic. By the goal-oriented sampling procedure, 39 experts for qualitative and 34 experts for the quantitative part was chosen from Iran, Australia and United States. The results showed that in regards to content analysis seven main categories of the model was obtained: engagement, interaction, feedback, content, sources, evaluation, and support. 24 subcategories also were extracted. Finally, the results of all content analyses were presented as a model. Also, the results of internal validation according to the experts' judgment indicated that the instructional model enjoys a good validity and has the effectiveness on learning environments of DHH student