عنوان مقاله :
تحليلي بر وضعيت آمادگي الكترونيكي كلانشهر تبريز جهت استقرار شهر الكترونيك
عنوان به زبان ديگر :
Analysis of electronic readiness of Tabriz metropolis in order to electronic city establishment
پديد آورندگان :
لاله پور، منيژه دانشگاه مراغه - دانشكده علوم انساني - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , اسمعيل پور، مرضيه دانشگاه مراغه - دانشكده علوم انساني - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , شجاعي، الهام دانشگاه مراغه
كليدواژه :
آمادگي الكترونيكي , شهر الكترونيك , فناوري اطلاعات , دولت الكترونيك , تبريز
چكيده فارسي :
مهمترين هدف شهر الكترونيك، خدمترساني مطلوب به شهروندان و كسب رضايت آنان ميباشد. براي نيل به مقوله شهر الكترونيك، شهر بايد به درجه اي مطلوب از آمادگي الكترونيكي دست يابد. عدم توجه به كاربران به عنوان عامل بازدارنده در آمادگي الكترونيكي عمل ميكند. بدين معني كه جهت موفقيت در هر طرح ابتكاري دولت الكترونيك، شهروندان بايد به خوبي از سيستم استفاده كنند. از اينرو، هدف پژوهش حاضر، ارزيابي آمادگي الكترونيكي شهر تبريز در به كارگيري فناوري اطلاعات مي باشد. تحقيق حاضر به روش توصيفي- تحليلي انجام گرفته و داده هاي مورد نياز از طريق مطالعه كتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه) جمع آوري گرديد. با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه به تعداد 383 نفر تعيين گرديد. روش نمونه گيري به كار رفته در اين تحقيق نيز،نمونه گيري طبقهاي- خوشه اي بوده است. با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ ميزان پايايي پرسشنامه ها، 76% به دست آمد. بر اساس مدل CID مؤلفه هاي تحقيق در 5 دسته طبقه بندي گرديد. تحليل داده ها با استفاده از آزمونهاي آماري كروسكال واليس، تيتك نمونه اي و روش ديون انجام گرفت. بر اساس آزمون تيتك نمونهاي در تمام مناطق، مقدار ميانگين مؤلفه ها بيشتر از حد مبنا (2) بوده و ميزان سطح معناداري (0/000) يعني كمتر از 0/05 به دست آمد. بنابراين مناطق مورد مطالعه از لحاظ آمادگي الكترونيكي در وضعيت مطلوبي قرار دارند. جهت مقايسه بين مناطق از آزمون كروسكال واليس و ديون استفاده شد. بر اساس اين آزمون بين مؤلفه هاي دسترسي الكترونيك، جامعه الكترونيك، اقتصاد الكترونيك و سياست الكترونيك تفاوت هاي معنيداري بين مناطق وجود دارد. فقط در مؤلفه آموزش الكترونيك هر 4 منطقه در وضعيت نامطلوبي قرار دارند. بر اساس يافتههاي اين تحقيق، اگر آمادگي الكترونيكي يك شهر مورد توجه قرار نگيرد؛ مي تواند به عنوان يك عامل بازدارنده و مانع در طرحهاي ابتكاري دولت الكترونيك عمل كند.
چكيده لاتين :
In order to achieve electronic city, a city should reach a suitable degree in electronic readiness. The aim of this study is consideration and examination of Tabriz metropolis in order to establishment of electronic city. Statistical population of the research is the citizens of four regions in Tabriz metropolis. These regions differ in geographic characteristics and include city's central business district (region 8), inner- city texture (region 3), informal textures (region 7) and urban planned textures (region 5). The aim is to recognize differences among these regions in electronic readiness components. To this end, according to these regions population, the sample size was determined 383 individuals using Cochran formula. Then, using quota sampling, depending on population of each region, the proportion of each region from sample size was determined. Using Cronbach's alpha, reliability of questionnaire was estimated at .76. The method of this research is descriptive- analytical and required data was collected using library and field studies (questionnaire). Based on CID model, the components of the research were classified into 5 groups. In order to analysis of data, one sample T test and Kruskal Wallis has been used. The results show that based on T test in all regions the mean is greater than threshold value (2) and the p-value (0.000) is quite small (less than the common -level of 0.05). So, studied regions are in a suitable situation in terms of electronic readiness. In order to illustrate differences between the regions, Kruskal Wallis was used. Based on this test, there is a significant difference among regions in electronic access, electronic society, electronic economy and electronic policy. Just, there is not a significant difference in electronic education among 4 regions.
عنوان نشريه :
جغرافيا و برنامه ريزي
عنوان نشريه :
جغرافيا و برنامه ريزي