اثربخشي مداخله معنوي بر تاب آوري فردي و اجتماعي زنان قرباني خشونت خانگي

The Effectiveness of Spiritual Intervention on Personal and Social Resiliency of Women Victims of Domestic Violence

مقدمه: مطالعات گذشته نشان داده است كه خشونت ارتباط زيادى با تاب­آوري در افراد دارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مداخله معنوي بر تاب آوري فردي و اجتماعي زنان قرباني خشونت خانگي بود. روش: مطالعه حاضر يك تحقيق نيمه آزمايشي با طرح پيش­آزمون و پس­آزمون بود كه بر روي زنان تحت پوشش كميته امداد امام خميني شهر شيراز در سال 1395 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از زنان قرباني خشونت خانگي بود كه به روش نمونه­گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند (هر گروه 20 نفر). ابزار جمع­آوري اطلاعات، پرسشنامه­ تاب­ آوري فرايبورگ و همكاران (RSA) بود. مداخله آموزشي در 8 جلسه 90 دقيقه ­اي با روش بحث گروهي و توزيع جزوه آموزشي برگزار شد. 15 روز بعد از مداخله آموزشي، پس­آزمون برگزار گرديد و داده­ ها به روش تحليل كوواريانس چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش مداخله­ي معنوي باعث افزايش معنادار ميانگين نمرات تاب­ آوري زنان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است. ميانگين مؤلفه ­هاي تاب­آوري فردي و اجتماعي نيز بطور معنادار افزايش يافتند. نتيجه‌گيري: آموزش باورهاي مذهبي از طريق مداخله معنوي مي تواند تاب­ آوري فردي و اجتماعي زنان خشونت ديده را بهبود بخشد و براي آنان توصيه مي شود.

Introduction: Past research have been shown strong relationship for the resiliency and extent of the violency in individual. The aim of this study then was to examine the effectiveness of a Spiritual Intervention on the personal and social resiliency of women victims of domestic violence. Method: This is a semi-experimental study with pretest and post-test design that was conducted with the participation of 60 women under the coverage of a charity centre (Komite-Emdad Emam) in the Shiraz city during 2017 year. The sample of study included 40 female victims of violence who were selected using an available sampling method and assigned randomly in the experimental and control group (n= 20). To collect data, demographic questionnaire and Friborg’s Resilience Scale for Adults (RSA) were used. The Spiritual Intervention was held in 8 sessions of 90 minutes with group discussion and distribution of educational pamphlets. 15 day after the intervention, the post-test was performed and data were analyzed using a Multivariate Analysis of Covariance )MANCOVA(. Results: Results showed significant increased resiliency mean scores of the women in experimental group compared to the control groupafter the Intervention. Mean components of Personal and Social Resiliency also increased significantly. Conclusion: Training religious beliefs by spiritual intervention could increase the individual and social resiliency of women victims of domestic violencePersonal and Social Resiliencyand is recommended for them.