نگاهي نو به سيره حقوقي رسول خدا (ص) در پرتو رويكرد دفاع اجتماعي نوين

A New Glance at the Legal Tradition of the Messenger of God (AS)From the Perspective of the New Docial Defense Approach

مساله مجازات قانون شكنان با هدف پيشگيري از شيوع ناهنجاري هاي اخلاقي و حفظ امنيت همواره مورد توجه اديان الهي و قوانين بشري بوده است. اين پژوهش با مقايسه سيره حقوقي اسلام و دفاع اجتماعي نوين، درصدد پاسخ به اين سوال است كه ميان اصول و شيوه هاي اين دو رويكرد در مواجهه با مجرمان چه تطابقي وجود دارد؟ و پس از بيان مباني نظام دفاع اجتماعي نوين، مي كوشد آن را با سيره حقوقي رسول خدا (ص) در مدينه مقايسه كند. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد با آن كه انطباق كامل اقدامات رسول خدا (ص) با رويكرد دفاع اجتماعي مدرن ممكن نيست، مصاديقي از اين رويكرد، از جمله اقدامات تاميني ، توجه به شرافت انساني، اصلاح و بازپذيري اجتماعي مجرمان با اصول و شيوه هاي سيره آن حضرت هم پوشاني دارد. چنان كه رسول خدا (ص) با هدف بازگشت مخالفان به جامعه، از روش هايي مانند بخشش فديه، قبول وساطت ديگران و استفاده از توانمندي هاي مجرم به جاي مجازات بهره مي جست.

The issue of punishing law breakers with the aim of hampering the spread of moral turpitudes and maintaining security has always been central to divine religions and human laws. By comparing the legal tradition of Islam and modern social defense, this study sets out to examine the degree of correspondence between the principles and practices of these two approaches in dealing with criminals. Moreover, after discussing the basics of the modern social defense system, this paper compares it with the legal tradition of the Messenger of God in Medina. The findings suggest that while it is not possible to draw a complete analogy between the measures of the Prophet (pbuh) and the modern social defense approach, there are instances of this approach in Prophet’s tradition including security measures, emphasis on human dignity, rehabilitation and social acceptance of criminals that overlap with the principles and practices of modern social defense. It is also exemplified in strategies adopted by Prophet (pbuh) aimed at facilitating the return of the opponents to the society such as forgiving fadiah, accepting the mediation of others, and exploiting the potentials of the offenders instead of punishment.