مكان‌يابي ده محوطة برتر نيروگاه‌هاي انرژي اتمي ايران

Locating Top Ten Areas of Nuclear Power Stations in Iran

تنوع سبد توليد انرژي در هر كشور، نوعي تدبير دفاع غيرعامل تلقي مي‌شود. منابع انرژي فسيلي در ايران به حد كافي وجود دارد؛ ولي بنا بر دلايل متعدد تنوع‌بخشيدن به مراكز توليد انرژي به‌منزلة سياستي راهبردي همواره دنبال شده است و اگر وقوع رخدادهاي طبيعي و حوادث ‌پيش‌بيني‌نشده و ارتقاء تنوع حرفه‌هاي علمي و فني را به اين مجموعه نيز بيفزاييم، دلالت بر صحت چنين راهبردي بيشتر روشن خواهد شد. مكان‌گزيني چنين نيروگاه‌هايي همواره توجه آمايشگران سرزميني را به خود معطوف و به‌واسطة مسائل زيست‌محيطي و امنيتي دقت بيشتري را طلب كرده است. در اين مقاله كه برگرفته از طرحي پژوهشي در دانشگاه آزاد اسلامي نجف‌آباد است، با اتكا بر نظرية لوش و كريستالر و مبنا قراردادن سه عامل اصلي ملاحظات زيست‌محيطي، امنيتي و دسترسي به تغذيه‌كننده‌هاي اصلي شبكة برق سراسري با بهره‌گيري از سيستم اطلاعات جغرافيايي، ابتدا محل‌هاي مناسب براساس اين سه ويژگي تعيين و سپس با اعمال عوامل شرطي يعني دسترسي به ساحل و عمق دريا در قالب رتبه‌بندي روش تاپسيس به اولويت‌بندي ده نقطه در سرزمين ايران به‌منزلة نقاط برگزيده براي احداث نيروگاه‌ها مبادرت شد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد توزيع مناطق خاصي از ايران مزيت چنين انتخابي را دارد و از مجموع ده نقطة به‌دست‌آمده، دو منطقة ساحل شمالي و دو منطقه در سرزمين داخلي، يك منطقه در ساحل درياي عمان و پنج منطقه در خليج ‌فارس، اولويت انتخاب مكاني را براي استقرار نيروگاههاي اتمي در ايران حائز هستند.

Diversity of power generation in each country can be considered a form of passive defense policy. Although there are enough fossil energy resources in Iran, due to several reasons, diversifying energy production centers has always been considered as a strategic policy and if we consider the occurrence of natural events and unpredictable disasters and the promotion of the diversity of scientific and technical professions to this collection, validity of such a strategy will be more clear. Locating such plants has attracted attention of land logisticians and due to environmental issues and security matters, it demands more attention and accuracy. This article, which is based on Christaller and Lush’s theory, underlying the three main factors of environmental considerations, security, and access to the main power supply network and applying geographical information system, first attempts to determine the appropriate locations based on these three features, then, applying a provision of access to the beach and the sea depth in the form of TOPSIS priority ranking, it priorities ten points in Iran, as the candidate for building plants. The results of this study show that the distribution of certain areas of Iran has the advantage of such election and from the total of 10 points two regions in the north coasts, two regions in the domestic land, one region in the coast of Oman and five regions in Persian Gulf have the priority of being selected as locations for establishing nuclear power plants in Iran.