ارزيابي فضاهاي بي دفاع شهري با استفاده از مدل Safety audit (مطالعه موردي: محله هرندي تهران)

وجود امنيت و احساس امنيت در شهرها يكي از مهمترين نيازهاي شهروندان مي‌باشد كه كاهش يا فقدان آنها، به شدت بر كيفيت زندگي شهروندان و ميزان استفاده آنها از فضاهاي شهري بخصوص فضاهاي عمومي شهري تأثير منفي مي‌گذارد. در اين ميان وجود فضاهاي بي دفاع در يك محله از مهمترين عواملي مي‌باشد كه باعث كاهش و يا سلب امنيت و احساس امنيت شهروندان مي‌شود. اين مقوله در بافت‌هاي فرسوده و قديمي شهري با توجه به شرايط فيزيكي و اجتماعي آنها نمود بيشتري دارد. هدف از اين پژوهش نيز بررسي فضاهاي بي‌دفاع شهري در محله هرندي بوده است. روش پژوهش توصيفي تحليلي و روش گردآوري داده‌ها اسنادي – ميداني مي‌باشد. در بخش ميداني به دو صورت مشاهده مستقيم و پرسشنامه‌اي در قالب مدل ارزيابي ايمني به بررسي موضوع پرداخته شد. جهت تحليل داده‌ها از نرم افزار SPSS استفاده شده است. ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه‌هاي طراحي شده 896/0 (بالاتر از 7/0) مي‌باشد. نتايج تحقيق نشان داده كه وضعيت ايمني فضاها در سطح محله نامناسب مي‌باشد (238 / = mean) .همچنين نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در بين شاخص‌هاي مورد بررسي شاخص حضور مردم در فضا (خلوتي بيش از اندازه يا ازدحام) بيشترين تأثير را در بي دفاع كردن فضاهاي محله دارد (237 /0=B). در نهايت جهت بهبود وضعيت ايمن‌سازي فضاهاي بي‌دفاع در سطح محله راهكارهايي ارائه گرديد.