اثربخشي تمرين مهارت‌هاي حركتي به روش نقطه چالش بر انگيزش شركت در فعاليت بدني و افسردگي مردان سالمند

The Effectiveness of motor Skills Training with Challenge point method on Participation Motivation in Physical activity and Depression in Elderly Men

به دليل روند رو به رشد جمعيت سالمندان، بهبود ويژگي‌هاي روان‌شناختي آنها از جمله انگيزش شركت در فعاليت بدني و افسردگي ضروري است. درنتيجه، هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير هشت هفته تمرين مهارت‌هاي حركتي به روش نقطه چالش بر انگيزش شركت در فعاليت بدني و افسردگي مردان سالمند شهر همدان بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. 28 سالمند (71/09 =ميانگين، 4/72=انحراف معيار) به روش در دسترس از بين سالمندان شهر همدان بر اساس معيارهاي ورود به مطالعه انتخاب و به ‌صورت تصادفي در دو گروه 14 نفره آزمايش و كنترل جاي‌دهي شدند. ابزار مطالعه عبارت از پرسشنامه­هاي انگيزش شركت در فعاليت بدني سالمندان بنام، بادامي و مشكلاتي و افسردگي بك بود. مداخله تمريني به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه يك‌ ساعته براي گروه آزمايش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس تك متغيري در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزيه ‌و تحليل شدند. نتايج نشان داد هر دو متغير گروه آزمايش شامل انگيزش شركت در فعاليت بدني و افسردگي در پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون پيشرفت معناداري داشته است (P<0/01). با توجه به نتايج مطالعه حاضر مي‌توان نتيجه گرفت كه فعاليت بدني به ‌صورت چالشي به ‌واسطه تشويق فرد براي پيشرفت در تمرين و از بين بردن سختي تمرين متناسب با سطح مهارت بدني و آمادگي رواني مي‌تواند انگيزش فرد را براي فعاليت بدني افزايش دهد و از اين طريق از افسردگي فرد جلوگيري كند.

Due to the developing trend of the elderly population, improving their psychological characteristics including Participation Motivation in Physical activity and depression is essential. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks of motor skills training with a challenge point method on Participation Motivation in Physical activity and depression in elderly men at Hamadan. The present study was a quasi-experimental with pretest-posttest design with the control group. 28 elderly (mean = 71.09, standard deviation = 4.72) among the elderly in the city of Hamedan with an available method and based on inclusion criteria were selected and were randomly divided into experimental and control groups of 14. The measurement tools were the Benam, Badami and Moshkelati's Participation Motivation in Physical activity questionnaire of the elderly, and Beck depression questionnaire. Exercise intervention for eight weeks and three sessions per week of one hour in per session for the experimental group done. Data were analyzed using a one-way analysis of covariance in SPSS-22 software. The results showed that both variables of the experimental group including participation in physical activity and depression in post-test had significant improvement compared to the pre-test (P <0.01). According to the results of the present study, it can be concluded that physical activity as a challenge by encouraging one to progress in practice and eliminating the difficulty of training appropriate to the level of physical skill and mental fitness can increase one's motivation for physical activity and thus avoid depression.