شماره ركورد :
1072251
عنوان مقاله :
محاسبه اندازه اثر در طرح‌هاي تك‌آزمودني با استفاده از روش‌هاي ناهمپوش
عنوان به زبان ديگر :
Calculating Effect Size in Single-Case Research using Nonoverlap Methods
پديد آورندگان :
موسي نژاد جدي، الناز دانشگاه تبريز - گروه روانشناسي , واحدي، شهرام دانشگاه تبريز - گروه روانشناسي , نظري، محمد علي دانشگاه تبريز - گروه روانشناسي , هاشمي نصرت آباد، تورج دانشگاه تبريز - گروه روانشناسي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
115
تا صفحه :
130
كليدواژه :
طرح‌ تك ‌آزمودني , روش‌هاي ناهمپوش , اندازه اثر
چكيده فارسي :
گزارش اندازه ­اثر در طرح­هاي تك ­آزمودني در سال­هاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته است. روش­هاي متنوعي براي محاسبه اندازه اثر در طرح­هاي تك ­آزمودني وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف توصيف محاسبه اندازه­ اثر‌ با استفاده از روش­هاي ناهمپوش كه غيرپارامتريك و نابسته به توزيع هستند و همچنين بررسي نقاط قوت و ضعف هر يك از اين روش­ها را انجام شد. در يك پژوهش تك ­آزمودني از نوع AB دوازده جلسه درمان نوروفيدبك براي بررسي اثربخشي آن بر بهبود توجه بينايي- فضايي در يك كودك 8 ساله مبتلا به اختلال خواندن انجام شد. براي جمع­آوري داده­ها از آزمون پاسنر استفاده شد و براي تحليل داده­ها، اندازه اثر با استفاده از روش­هاي ناهمپوش PND، PAND،‌ ECL، PEM، NAP و TAUnovlap محاسبه شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميزان اندازه اثر با استفاده از روش­هاي ناهمپوش بين 69 تا 84 درصد به­دست آمد كه­ نشان­دهنده اثربخشي مثبت نوروفيدبك در بهبود توجه بينايي- فضايي بود. پژوهش حاضر مي­تواند راهنماي پژوهشگران و درمانگران در نحوه استفاده از روش­هاي ناهمپوش براي محاسبه اندازه اثر در طرح­هاي تك­ آزمودني و تصميم­گيري درباره اثرات درمان باشد.
چكيده لاتين :
Reporting of the effect size in single subject designs that there are different ways to calculate it, has received an increased attention in recent years. Objective: The aim of this paper is to describe the calculating of effect size using non-overlap methods that are non-parametric and distribution-free and also evaluate their strengths and limitations. In a AB single subject design, 12 sessions of neurofeedback training were done for an 8-years old child who had reading disorder to determine its effectiveness in improvement of the visuospatial attention. Data was gathered using Posner Test and analyzed using PND, PAND, ECL, PEM, NAP and TAUnovlap methods. The result showed that effect sizes were obtained between 69 to 84% indicating the effectiveness of treatment in improving of visuospatial attention. This paper could be a guideline for researchers and clinicians in using non-overlap methods for calculating the effect size and deciding about the effect of treatment.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
روش ها و مدل هاي روان شناختي
فايل PDF :
7655570
عنوان نشريه :
روش ها و مدل هاي روان شناختي
لينک به اين مدرک :
بازگشت