بررسي رابطه بين اضطراب وجودي و خود ارزشيابي مركزي در پيش بيني جهت گيري زندگي در بيماران مبتلا به سرطان

The Relationship between Existential Anxiety and Core self-Evaluation in Predicting Life Orientation of Patients with Cancer

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطۀ بين اضطراب وجودي و خودارزشيابي مركزي در پيش بيني جهت گيري نسبت به زندگي دربيماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش كار: روش تحقيق از نوع مقطعي است. 155 بيمار مبتلا به سرطان (پوست، پستان، معده) 25 تا 75 سال، مراجع كننده به بيمارستان امام خميني شهر اردبيل با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. و به پرسشنامۀ اضطراب وجودي، خودارزشيابي مركزي و جهت گيري زندگي پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل دادهها از روش همبستگي پيرسون وتحليل رگرسيون گام به گام استفاده شده است. يافته ها: نتايج نشان داد بين اضطراب وجودي و تلقي بدبينانه نسبت به زندگي رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد ( 0/01> P). و بين اضطراب وجودي و تلقي مثبت به زندگي رابطه منفي و معنادار وجود دارد ( 0/01> P) و همچنين بين خودارزشيابي مركزي با تلقي بدبينانه نسبت به زندگي رابطه منفي و معنادار وجود دارد ( 0/01> P) و بين خودارزشيابي مركزي با تلقي خوشبينانه نسبت به زندگي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد ( 0/01> P ). نتيجه گيري: همانطور كه نتايج تحقيق حاضر نشان مي دهد افرادي كه به بيماريهاي مزمن دچار مي شوند. علاوه بر اينكه به سلامت جسماني و امور مرتبط با درمان پزشكي آنها بايد توجه كرد، به سلامت رواني اين افراد نيز بايد توجه ويژهاي مبذول داشت. زيرا بيماري مزمن مثل سرطان ميتواند زندگي اين افراد را به خطر بيندازد و يافته هاي اين تحقيق نيز مؤيد اين امر مي باشد كه در كنار پيشرفت هاي پزشكي در درمان اين بيماران، بايد به سلامت رواني اين افراد نيز با كمك متخصصان سلامت روان توجه شود.

Introduction: The aim of the current research was to investigate the existence of any possible relationship between existential anxiety and core self-Evaluation (CSE), in predicting life orientation of patients with cancer. Methods: The study employed a correlational research design. One hundred patients with cancer (skin, breast, and stomach), 20 to 40 years of age, referring to hospitals in Ardabil were selected by purposeful sampling. The selected individuals completed existential anxiety, core self-evaluation and life orientation questionnaires. To analyze the data, stepwise regression analysis was used. Results: The findings of the study showed that, there was a meaningful and positive relationship between existential anxiety and predicting pessimistic attitude towards life (P < 0.01). In addition, there was a meaningful and negative relationship between existential anxiety and predicting optimism towards life (P < 0.01). There was also a meaningful and negative relationship between core self-evaluation and predicting pessimistic attitude towards life (P < 0.01). There was a meaningful and positive relationship between existential anxiety and predicting optimism towards life (P < 0.01). Conclusions: In regards with patients with chronic disease, in addition to physical health and medical treatments, special attention should be paid to their mental health because chronic diseases such as cancer could endanger their lives. The results also demonstrated that with medical advances in the treatment of these patients, their mental health should also be considered with the help of mental health professionals.