تكثير مكانيكي اثر هنري در عصر قاجار و تاثير آن بر فرش ايران

دوران قاجار به واسطه ويژگي هاي منحصربه فردش يكي از مهم ترين ادوار تاريخ هنر ايران محسوب مي شود. از مهم ترين تحولات هنري اين دوران تكثير مكانيكي تصوير به مدد دو ابزار تكنولوژيكي جديد يعني عكاسي و چاپ سنگي است كه بواسطه ارتباط با غرب به ايران وارد شدند. اين امر تغييرات شگرفي در هنر ايراني ايجاد كرد و باعث شكل گيري جنبشي جديد در هنر ايران شد كه گرايش بسيار به سوي يك هنر تصويري داشت. هدف اين مقاله بررسي اين گرايش تصويري جديد در هنر ايران است كه با تاثيرگذاري بر هنر فرش ايران باعث به وجود آمدن قاليچه هاي تصويري شد. اين مقاله از رهگذر يك تحقيق تاريخي و تحليل تصاوير به اين نتيجه رسيده است كه تكثير مكانيكي تصوير توسط عكاسي و چاپ سنگي يكي از عوامل مهم شكل گيري قاليچه هاي تصويري در دوران قاجار است.