عنوان مقاله :
ارزيابي پراكنش ايستگاه هاي آتش نشاني با مدلسازي تحليل شبكه (مطالعۀ موردي: كلان شهر تهران)
عنوان به زبان ديگر :
Assessing the Spatial Distribution of Firefighting Stations by Modeling of Network Analyzing (Case study: Tehran Metropolis)
پديد آورندگان :
صالحي، اسماعيل دانشگاه تهران - دانشكدۀ محيط زيست , آل محمد، سيده دانشگاه تهران - دانشكدۀ محيط زيست - برنامهريزي محيط زيست , رمضاني مهريان، مجيد دانشگاه تهران - دانشكدۀ محيط زيست - برنامهريزي محيط زيست
كليدواژه :
ايستگاه هاي آتش نشاني , تحليل شبكه , توزيع مكاني , تهران
چكيده فارسي :
يكي از مهمترين عوامل مؤثر در كارايي خدمات آتشنشاني در سطح كلانشهرها، كاهش زمان رسيدن به محل حادثه است. اين موضوع بايد در مكانيابي ايستگاهها در نظر گرفته شود. توزيع مكاني ايستگاهها بايد به نحوي باشد كه ارائۀ خدمات به طور عادلانه و در كمترين زمان ممكن صورت پذيرد. با استفاده از مدلسازي تحليل شبكه دسترسي به خدمات آتش نشاني و با در نظر گرفتن سرعت و جهت حركت در بخش هاي مختلف اين شبكه، مي توان محدودۀ خدمات رساني هر ايستگاه را با تعريف محدودۀ زماني تعيين نمود. هدف اين پژوهش، ارزيابي توزيع مكاني ايستگاه هاي آتش نشاني كلان شهر تهران با استفاده از مدل سازي تحليل شبكه است؛ همچنين روش پژوهش حاضر، به صورت تحليلي- توصيفي بوده و بر پايۀ مفاهيم تئوري گراف ارائه شده است. به منظور ارزيابي توزيع مكاني، مناطق مختلف از نظر دسترسي به اين خدمات، مورد مقايسه قرار گرفته و نواحي خارج از محدود خدماترساني آتش نشاني براي توسعه آتي، مشخص گرديده اند. بر اساس نتايج، منطقه 10 بيشترين و منطقه 21 كمترين نسبت محدودۀ خدمات رساني ايستگاه هاي آتش نشاني را دارند.
چكيده لاتين :
One of the most important factors that affects the efficiency of the firefighting services in the metropolis, is reducing the response time of an urgent operation. This factor should be considered in site selection of the location of the stations. Spatial distribution of stations should be in a way that the services be provided justly and quickly. By modeling and analyzing the access network and by considering the speed and direction of movements in the network, service area can be determined in a defined time. The purpose of this research is assessing the spatial distribution of firefighting stations in Tehran metropolis by using modeling based on network analysis. Also, this research method is analytical- descriptive and on the basis of graph theory concepts. Areas out of service have been determined and a comparison between the various regions of the city for future developments, was done. Based on the results, region 10 and region 21 had the highest and lowest service area respectively.
عنوان نشريه :
جغرافياي اجتماعي شهري
عنوان نشريه :
جغرافياي اجتماعي شهري