عنوان مقاله :
خصوصيات اپيدميولوژيك و روند تغييرات زماني ليشمانيوز پوستي در شهرستانهاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiologic Characteristics and Time Trend of Cutaneous Leishmaniasis Incidence in Cities under the Surveillance of Shiraz University of Medical Sciences
پديد آورندگان :
حاتمي، ايمان دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي , خانجاني، نرگس دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات مهندسي بهداشت محيط , اكبرپور، محسن علي دانشگاه علوم پزشكي شيراز - گروه مبارزه با بيماري ها , دهقان، عزيزاله دانشگاه علوم پزشكي كرمان - مركز تحقيقات بيماري هاي مغز و اعصاب
كليدواژه :
استان فارس , ليشمانيوز پوستي , روند زماني , GIS
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به اهميت ليشمانيوز پوستي در ايران، در اين مقاله خصوصيات اپيدميولوژيك مبتلايان به ليشمانيوز و روند زماني و نقشه سازي بيماري در شهرستانهاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شيراز به منظور فراهم شدن زمينه تحقيقات بيشتر و ارائه راهكارهاي موثر در جهت پيشگيري و كنترل بيماري مورد بررسي قرار گرفت.
روش كار: داده ها به روش سرشماري با استفاده از آمارهاي موجود در معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي شيراز و شبكه بهداشت و درمان شهرستانها از سال 1384 تا 1393 جمع آوري شد و با استفاده از نرم افزارهاي اكسل و SPSS نسخه 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي مقايسه ها از آزمون كاي مربع و رگرسيون پوآسون استفاده شد.
نتايج: ميزان بروز بيماري از 109 مورد در صد هزار نفر در سال84 به 218 مورد در سال 87 افزايش و در سال 93 به 110مورد كاهش داشت. گروه سني 9- 0 سال بيشترين گروه سني آسيب پذير و زنان خانه دار بيشترين گروه شغلي درگير بود. بيشتر مبتلايان زخم مرطوب داشتند. دست ها بيشترين عضو مبتلا بود. بيشترين بروز بيماري در فصل پاييز بود. ليشمانيوز پوستي روستايي نوع غالب بود. سهم بيماري در سالهاي انتهايي مطالعه در مناطق شمالي استان بيشتر از مناطق جنوبي بود.
نتيجه گيري: در سالهاي انتهايي مطالعه برعكس سالهاي ابتدايي، سهم بيماري در مناطق شمالي استان بيشتر از مناطق جنوبي بوده است. اين يافته مي تواند زنگ خطري مبني بر احتمال جابجايي بيماري و گسترش آن در مناطقي كه بيماري قبلا اندميك نبوده است، باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aim: Considering the importance of cutaneous leishmaniasis in Iran, this study was conducted to present the epidemiological characteristics of patients with cutaneous leishmaniasis, the time trend and the mapping of the disease in the cities under the supervision of Shiraz University of Medical Sciences.
Materials and Methods: Data was collected from the Heath deputy of Shiraz University of Medical Sciences and Health Centers of cities from 2005 to 2014; and was analyzed using Excel and SPSS19 software. Chi square test and Poisson regression were used for analysis.
Results: The incidence of the disease increased from 109 cases per 100,000 in 2005 to 218 in 2008 and decreased to 110 in 2014. The 0-9 age group was the most vulnerable and housewives were the most involved occupational group. Most people had a wet wound. The hands were the most affected. The highest incidence of disease was in the autumn. Zoonotic Cutaneous Leishmaniasis (ZCL) was the dominant type. Cutaneous leishmaniasis was more in northern than southern regions of the province in the recent years.
Conclusion: In the last years of the study, unlike in the early years, the incidence of disease in the northern region of the province was more than the southern regions. This finding could be a warning signal that the disease could be relocating and spreading in areas where the disease was not endemic before.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي
عنوان نشريه :
مجله دانشكده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي