بررسي ميزان شيوع انگل هاي روده اي و ريسك فاكتورهاي آن در ساكنين مناطق غربي استان مازندران

Prevalence of Intestinal Parasitic Infections and Associated Risk Factors In West of Mazandaran Province, Iran

سابقه و هدف: با وجود افزايش آگاهي وتوسعه سطح بهداشت جامعه، امروزه انگلهاي رودهاي همچنان يكي ازمعضلات بهداشتي ميباشند. باتوجه به عدم وجودآمار دقيق ازميزان شيوع انگلهاي رودهاي در غرب استان مازندران، هدف از مطالعه حاضر بررسي وضعيت وضعيت كنوني شيوع انگلهاي رودهاي و ريسك فاكتورهاي مرتبط با آن در اين مناطق بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بوده كه بر روي 880 نفر از مراجعهكنندگان به مراكز و خانههاي بهداشت شهري و روستايي شهرستانهاي غرب استان مازندران (چالوس، تنكابن و رامسر) انجام شد. پس از اخذ رضايت كتبي، نمونه ها با روشهاي مستقيم، پارازيت تست (فرمالين- اتر)، رنگآميزي تري كروم و رنگآميزي زيل نيلسون اصلاح شده (اسيد فست) آزمايش شدند. يافته‌ها: ميزان شيوع انگلهاي رودهاي در شهرستانهاي غربي استان مازندران 13/8 درصد بود. شيوع آلودگي در مردان 65 نفر (6/5 درصد) و در زنان 56 نفر (8/1 درصد) گزارش شد. در مطالعه حاضربلاستوسيستيس هومنيس 6/3 درصد، ژيارديا لامبليا 4/5 درصد، انتامباكولي 0/9 درصد، انتاموباهيستوليتيكا/ ديسپار 5/0 درصد،كيلوماستيكس مسنيلي 0/1 درصد، يدامبابوچلي 0/2 درصد، كريپتوسپوريديوم 0/2 درصد، استرونژيلوئيدس استركوراليس 0/6 درصد، تنيا ساژيناتا 0/2 درصد، كرمهاي قلابدار 0/1 درصدگزارش گرديد. همچنين عفونت توام ژيارديا و انتامبا كولي نيزدر يك نفر (0/1 درصد) مشاهده شد. استنتاج: ميــزان آلودگي بـه انگـلهـاي رودهاي در استان مازندران بـراسـاس تحقيقـات انجـام شده طيسالهاي گذشته رو به كاهش است كه دليل آن را ميتوان به ارتقـاي سـطح آگاهي بهداشـت مـردم، بهبـود نـسبي در زمينه بهداشت محيط، تصفيه فاضلابهاي شـهري وكـاهش آلـودگي انگلي سبزيجات نسبت داد.

Background and purpose: Despite increasing awareness and developments in community health, intestinal parasitic infections are still a problem. There is no accurate statistics about the prevalence rate of intestinal parasites in west of Mazandaran province. The aim of this article was to investigate the present prevalence of intestinal parasites and survey of their risk factors in this region. Materials and methods: A cross-sectional research was carried out in 880 individuals attending rural and urban health centers in west of Mazandaran (Ramsar, Tonekabon and Chalus). Written consents were obtained and fecal specimens were collected from each person and tested by direct methods, formalinether, trichrome, and acid fast staining. Results: The overall prevalence rate of intestinal parasitic infections was 13.8%. The prevalence rate of parasites in males and females were 6.5% (n=65) and 8.1% (n=56), respectively. The following parasitic infections were found: Blastocystishominis (6.3%), Giardia intestinalis (4.5%), Cryptosporidium (0.2%), Entamoeba histolytica/dispar (0.5%), Entamoeba coli (0.9%), Chilomastixmesnili (0.1%), Iodamoeba butchlii (0.2%), Strongyloides stercoralis (0.6%), Taenia saginata (0.2%), and Hookworm (0.1%). Also, mixed infection with Giardia and E.coli was observed in in one sample (0.1%). Conclusion: The prevalence rate of intestinal parasites in Mazandaran province was reduced compared to the rates reported in previous studies. This might be due to increasing awareness of people, improved environmental health and wastewater treatment, and reducing parasitic contamination of vegetables.