فراواني ژن هاي كد كننده‌ي آنزيم هاي تغيير ‌دهنده‌ آمينوگليكوزيدي در استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از بيماران بستري در بخش سوختگي در جنوب غربي ايران

Frequency of the Genes Encoding Aminoglycoside Modifying Enzymes in Staphylococcus Aureus Isolated from Hospitalized Burn Patients

سابقه و هدف: استافيلوكوكوس اورئوس از مهمترين پاتوژنهاي بيمارستاني در بيماران سوختگي محسوب ميگردد. يكي از مهمترين مشكلات در ارتباط با درمان عفونتهاي استافيلوكوكوس اورئوس، مقاومت به آنتيبيوتيكهاي آمينوگليكوزيدي است. هدف از مطالعهي حاضر تعيين فراواني ژنهاي كدكننده مقاومت آمينوگليكوزيدي در استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از بيماران سوختگي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، تعداد 81 ايزوله استافيلوكوكوس اورئوس از نمونه سوختگي بيماران بستري شده در بيمارستان طالقاني شهر اهواز جمع آوري گرديد. براي بررسي مقاومت به متيسيلين، از روش ملكولي واكنش زنجيرهاي پليمراز (PCR) و تكثير ژن mecA استفاده گرديد. الگوي حساسيت ضد ميكروبي ايزوله ها به 11 آنتيبيوتيك با روش ديسك آگار ديفيوژن مختلف بررسي شد. فراواني ژن هاي كدكننده مقاومت آمينوگليكوزيدي aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I، aph(3’)-IIIa و ant(4’)-Iaبا استفاده از روش multiplex-PCR بررسي گرديد. يافته‌ها: بيشترين ميزان مقاومت به پنيسيلين (97/53درصد)، اريترومايسين (77/78درصد) و سيپروفلوكساسين (76/54 درصد) ديده شد. هيچكدام از ايزوله ها به ونكومايسين مقاوم نبودند. 65/87 درصد ايزوله ها مقاوم به متيسيلين (MRSA) بودند. در بين ايزوله هاي مقاوم به آمينوگليكوزيدها، ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I بالاترين ميزان فراواني را داشت، به طوريكه از 63 ايزوله مقاوم، 46/03 درصد بهطور همزمان داراي ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I و ژن aph(3’)-IIIa بودند و 28/57 درصد فقط داراي ژن aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I بودند. ژن ant(4’)-Ia در هيچكدام از اين ايزوله ها يافت نشد. استنتاج: با توجه به فراواني بالاي ايزوله هاي MRSA و همچنين درصد بالاي ژنهاي كدكننده مقاومت آمينوگليكوزيدي در استافيلوكوكوس ارئوس جدا شده از منابع بيمارستاني، نظارت مستمر بر فرايندهاي كنترل عفونت بيمارستان جهت جلوگيري از گسترش باكتريهاي مقاوم در محيط و انتقال آن به بيماران ضروري است.

Background and purpose: Staphylococcus aureus is one of the most common nosocomial pathogens especially among burn patients. Aminoglycoside is usually used in combination with other antibiotics for treatment of serious S. aureus infections. Resistance to aminoglycoside antibiotics is one of the most important problems in treatment of S.aureus infections. The aim of the present study was to determine the frequency of aminoglycoside resistance genes in S. aureus isolated from burn patients. Materials and methods: A total of 81 isolates of S.aureus were collected from burn wounds of patients hospitalized in Taleghani hospital in Ahvaz, Iran. Conventional laboratory tests were used for identification of S. aureus at species level and then confirmed by detection of nucA gene. Antimicrobial susceptibility pattern was tested against 11 different antibiotics by Disc Agar Diffusion Method. Frequency of aminoglycoside resistance genes (aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I, aph(3’)-IIIa, and ant(4’)-Ia) were evaluated by multiplex-PCR method. Results: Highest rate of resistance were observed against Penicillin (97.53%), Erythromycin (77.78%) and Ciprofloxacin (76.54%). None of the isolates were resistant to Vancomycin. MRSA detection rate was 87.65%. In isolates that showed resistance to Aminoglycosides, 28.57% have only aac(6’)-Ieaph(2’’)-I gene and 46.03% have both aac(6’)-Ie-aph(2’’)-I and aph(3’)-IIIa genes simultaneously. None of the isolates were positive for ant(4’)-Ia gene. Conclusion: Considering the high prevalence of MRSA isolates and also aminoglycoside resistance gene in S. aureus, continuous surveillance in infection control policy is necessary in hospitals to prevent resistant bacteria spreading.