رتبه بندي عوامل موثر بر آمادگي اورژانس ‌هاي پيش ‌بيمارستاني از ديدگاه كاركنان عملياتي اورژانس مازندران

Ranking the Factors Affecting Readiness of Prehospital Emergency Care According to the Perspectives of Staff in Mazandaran Prehospital Emergency Services

سابقه و هدف: امروزه در سيستم مراقبت سلامت شهري، ﻋﻤﻮﻣﺎً اوﻟﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺗﻮﺳﻂ اورژاﻧﺲ ﭘﯿش ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ايﻦ ﺑﯿﻤﺎران ﺗﻮﺳﻂ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﻮريت‌هاي ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﺗﺮ، دﻗﯿﻖ ﺗﺮ و ﺳﺮيﻊ ﺗﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد، ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ و ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ‌ﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﺑﯿﻤﺎري‌ﻫﺎ ﮐﺎﻫﺶ و اﻋﺘﻤﺎد ﻣﺮدم ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ايﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻓﺰايﺶ ﻣﯽ‌يابد. هدف از اين مطالعه، تعيين عوامل موثر بر آمادگي اورژانس‌‌هاي پيش‌ بيمارستاني استان مازندران بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي-تحليلي است و به روش مقطعي در نيمه اول سال 1394 انجام شد. جامعه آماري شامل 362 نفر از كاركنان عملياتي اورژانس پيش ‌بيمارستاني مازندران بوده‌ كه تعداد 191 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، گردآوري شد. به منظور تجزيه تحليل داده ها از آزمون T تك نمونه‌اي و آزمون رتبه بندي ميانگين‌‌ها (فريدمن) استفاده شد. يافته‌ها: مهم‌ترين عوامل تاثير‌گذار بر آمادگي اورژانس‌هاي پيش‌ بيمارستاني استان مازندران، نيروي انساني، تجهيزات و لجستيك، دوره‌‌هاي آموزشي، فناوري اطلاعات و ارتباطات، مديريت و سازمان و انگيزه به دست آمد. از ديدگاه پرسنل عملياتي اورژانس پيش ‌بيمارستاني استان مازندران، دو عامل انگيزه با ميانگين رتبه‌‌اي 4/73 از 5 و عامل نيروي انساني با ميانگين رتبه‌ اي 2/26 از 5 به ترتيب بيش‌ترين و كم‌ترين تاثير را داشته‌‌اند. بقيه عوامل شامل تجهيزات و لجستيك، فناوري اطلاعات و ارتباطات، دوره‌‌هاي آموزشي، مديريت و سازمان به ترتيب با ميانگين رتبه‌‌اي 4/36، 3/30، 3/19، 3/15 از 5 در رتبه‌ هاي بعدي قرار گرفته‌ اند. استنتاج: از آن‌جايي‌كه شش عامل در آمادگي اورژانس پيش ‌بيمارستاني استان مازندران تاثيرگذار بوده و به خصوص عامل انگيزه كه بيش‌ترين تاثير را دارد، توجه جدي سياست‌ گذاران و مديران اورژانس پيش ‌بيمارستاني به ايجاد و تقويت همه عوامل به ويژه انگيزه كاركنان ضروري به نظر مي‌‌رسد.

Background and purpose: In urban health care system, pre-hospital emergency medical services are the first line to deal with critical patients. If a fast and accurate medical care is delivered, deaths and disabilities resulting from diseases reduce and trust of people to this system will increase. The purpose of this study was to determine the factors influencing the readiness of pre-hospital emergency care in Mazandaran province. Materials and methods: In this descriptive cross sectional study the population included 362 staff in pre-hospital emergency settings in Mazandaran province of whom 191 were selected by simple random sampling. Data was collected using a researcher-made questionnaire. Data was analyzed applying one sample t-test and Friedman’s test. Results: The most important effective factors on readiness of pre-hospital emergency care in Mazandaran province included human resources, equipment and logistics, training courses, information and communication technology, management and organization, and motivation. According to the staff in pre-hospital emergency care settings two factors including motivation (4.37 from 5) and human resources (2.26 from 5) had the most and least effects. Other effective factors included equipment and logistics (4.36), information and communication technology (3.30), training courses (3.19), and management and organization (3.15). Conclusion: Motivation was found to be the most influencing factor affecting the readiness of pre-hospital emergency staff in Mazandaran province, therefore, policy-makers and managers should pay more attention to the incentives and all factors affecting the quality of services delivered.