اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، بر نارضايتي بدني و ترس از ارزيابي منفي در دختران نوجوان مبتلا به اختلال بدشكلي بدن

Efficacy of Acceptance and Commitment Therapy on Body Dissatisfaction and Fear of Negative Evaluation in Girl adolescents with Body Dysmorphic Disorder

سابقه و هدف: اختلال بدشكلي بدن يكي از اختلالات شايع دوران نوجواني است كه در آن نوجوانان بيش از اندازه به ظاهر تمركز دارند كه باعث مختل شدن زندگي فردي و اجتماعي آن‌ها مي‌گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، بر نارضايتي بدني و ترس از ارزيابي منفي در دانش آموزان دختر دبيرستاني مبتلا به اختلال بدشكلي بدن بود. مواد و روش‌ها: جامعه پژوهش در پژوهش مداخله‌اي حاضر (پيش‌آزمون-‌ پس‌آزمون)، شامل دانش‌آموزان دختر دبيرستاني مبتلا اختلال بدشكلي بدن شهرستان نجف‌آباد بودند. از ميان آن‌ها تعداد 30 نفر (15 نفر آزمايش؛‌ 15 نفر كنترل) به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي به‌عنوان نمونه پژوهش،‌ انتخاب شدند. گروه آزمايش، 8 جلسه يك و نيم‌ساعته، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد دريافت كردند درحالي‌كه گروه كنترل، هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. مصاحبه باليني ساختاريافته براي محور يك (SCID-I)، مقياس اصلاح شده وسواس فكري- عملي بل براون براي اختلال بدشكلي بدن (YBOCS-BDD) پرسشنامه نارضايتي بدني و پرسشنامهي ترس از ارزيابي منفي به‌عنوان ابزار پژوهش در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون، براي دو گروه استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، منجر به كاهش معنادار نارضايتي بدني (0/01< p) و ترس از ارزيابي منفي (0/01< p) در مرحله پس‌آزمون شد. استنتاج: بر اساس نتايج پژوهش حاضر، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، مي‌تواندبه‌عنوان يك مداخله اثربخش در كاهش نارضايتي بدني و ترس از ارزيابي منفي دانش آموزان دختر دبيرستاني داراي اختلال بدشكلي بدن محسوب گردد.

Background and purpose: Body dysmorphic disorder is one of the common disorders in which adolescents pay excessive attention to their appearances. It causes disruptions to both individual and social life. This study investigated the efficacy of acceptance and commitment therapy (ACT) on body dissatisfaction and fear of negative evaluation in high school girls with body dysmorphic disorder. Materials and methods: An experimental study (pre-test, post-test design) was performed in which 30 female high school students with body dysmorphic disorder were recruited. The participants were selected using multistage random sampling and divided into experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group attended an eight-week ACT programme (1.5 hr) while the control group received no intervention. Structured Clinical Interview for DSM IV (SCID-I), body dissatisfaction questionnaire, and fear of negative evaluation questionnaire were used in pre-test and posttest stages. Results: ACT produced significant reductions in body dissatisfaction (P<0.01) and fear of negative evaluation (P<0.01) in post-test. Conclusion: Based on this study, ACT therapy could be used as an efficient intervention for reduction of body dissatisfaction and fear of negative evaluation in high school girls with body dysmorphic disorder.