پديد آورندگان :
كمانداري، محسن دانشگاه فردوسي مشهد , اجزا شكوهي، محمد دانشگاه فردوسي مشهد - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري , رهنما، محمد رحيم دانشگاه فردوسي مشهد - گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري
كليدواژه :
تحليل فضايي , شهر تاب آور , شاخص هاي اجتماعي , شهر كرمان
چكيده فارسي :
تبيين موضوع: «الگوي شهر تاب آور» به عنوان راهكاري جديد به منظور كاهش هرچه بيشتر آسيب پذيري شهري در محافل علمي مطرح شده است. از اين رو هدف پژوهش حاضر ارزيابي شاخص هاي تاب آوري اجتماعي در مناطق چهارگانۀ شهر كرمان است.
روش: روش تحقيق اين پژوهش توصيفي- تحليلي و از نوع هدف در زمره تحقيقات كاربردي جاي ميگيرد. با توجه به موضوع تحقيق و منطقه مورد مطالعه روش گردآوري داده ها زمينه يابي (تحقيق پيمايشي) انتخاب شده، روش نمونه گيري تصادفي منظم و جمعآوري دادهها با استفاده از پرسشنامه انجام گرفته است. جامعۀ آماري شامل شهروندان شهر كرمان و حجم نمونه اقتباس شده از فرمول كوكران 428 است. تجزيه تحليل داده ها با استفاده از تكنيك ويكور و به كمك نرم افزار SPSS انجام شد.
يافتهها: مناطق چهارگانۀ شهر كرمان از نظر شاخص هاي اجتماعي تاب آوري شهري در وضعيت متفاوتي قرار دارند به طوري كه منطقۀ دو شهر با مقدار Q برابر با صفر در مجموع شاخص هاي مورد ارزيابي از وضعيت مطلوب تري نسبت به ساير مناطق قراردارد. سپس منطقۀ سه شهر با مقدار Q برابر با 0.370 در رتبۀ دوم و بعد از آن منطقۀ يك شهر با مقدار Q برابر با 0.852 در رتبۀ سوم قرار گرفته است. در آخر منطقۀ چهار شهر با توجه به شاخص هاي تابآوري اجتماعي با مقدار Q برابر با 1 در رتبۀ چهارم و در وضعيت نامطلوبي نسبت به ساير مناطق شهر قرار دارد. يافته هاي حاصل از ميانگين بيانگر اين مهم است كه در مجموع در شهر كرمان، شاخص آگاهي با ميانگين 2.6 از وضعيت بهتري نسبت به ساير شاخص ها برخوردار است؛ سپس شاخص دانش، مهارت و سرمايۀ اجتماعي با مجموع ميانگين (2.4)، (2.3)، (2.1) در رتبه هاي بعدي و در آخر شاخص نگرش با مجموع ميانگين 1.8 در رتبۀ پنجم نسبت ساير شاخص ها قرار گرفته است.
نتايج: شاخص هاي تاب آوري اجتماعي در مناطق شهر كرمان در حد مناسبي نبوده و بيش از نيمي از مناطق شهر كرمان در برابر حوادث طبيعي مانند زلزله با توجه به شاخص هاي تاب آوري اجتماعي از تاب آوري لازم برخوردار نسيتند.
چكيده لاتين :
Objective: The "resilient city pattern" has been proposed as a new strategy to reduce urban vulnerability to scientific circles. Therefore, the purpose of this study is to evaluate the social resilience indicators in four areas of Kerman.
Methods: The research methodology of this research is descriptive-analytic and the type of target is among applied research. Regarding the subject matter of the research and the study area, the method of data collection was survey (survey), systematic random sampling and data collection using a questionnaire The statistical population of the citizens of Kerman city and the sample of the selected sample from the Cochran formula is 428 questionnaires. Data analysis was performed using VIKOR technique and SPSS software.
Results:The results of the research, according to the vikor method, indicate that the urban areas of Kerman are in a different position in terms of urban alleviation indicators, so that the two areas of the city with Q (0) in total of the indicators assessed are more favorable More than other areas. Then the area of three cities with the Q (0.370) ranked second and then the area of one city with the Q (0.852) ranked third, in the end of the four district of the city according to the social resilience index with Q (1) In other words, it is in an unfavorable position to other parts of the city. In the following, the findings of the mean indicate that it is important that the total knowledge index with average (2.6) has a better status than all other indicators in Kerman. and then, the knowledge, skills and social capital index with the mean total (2.4), (2.3), (2.1) in the next rank and finally the attitude index with an average of (1.8) is ranked fifth in the ratio of the other indicators.
Conclusion: Therefore, taking into account the above results, it can be said that the indicators of social resilience in the regions of Kerman are not suitable and more than half of the areas in Kerman against natural disasters such as earthquakes, according to the indicators of social resilience, are unsatisfactory.
