رابطه استرس شغلي و حمايت اجتماعي در پيش بيني رضايت شغلي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي مازندران

Relationship between Job Stress and Social Support in Prediction of Job Satisfaction in the Recruits of Mazandaran University of Medical Sciences, Iran

سابقه و هدف: هدف اين پژوهش تعيين رابطه بين استرس شغلي و حمايت اجتماعي و تعيين سهم دو متغير در پيش بيني رضايت شغلي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي مازندران مي باشد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش همبستگي از ميان 1400 نفر از كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي مازندران 302 نفر به روش تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري در اين پژوهش پرسشنامه هاي رضايت شغلي، استرس شغلي و حمايت اجتماعي بود. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه، استرس شغلي با ضريب بتا (0/15-)، جنسيت با ضريب بتا (0/106-)، وضعيت تأهل با ضريب بتا (0/10-)، تأثيري معكوس بر رضايت شغلي دارند. همچنين نوع استخدام با ضريب بتا (0/07) و حمايت اجتماعي با ضريب بتا (0/80)، تأثيري مثبت بر رضايت شغلي دارند. استرس شغلي و حمايت اجتماعي به ترتيب فقط 0/75 و 64 درصد از تغييرات رضايت شغلي را به خود اختصاص مي دهند. استنتاج: با توجه به يافته هاي اين مطالعه ايجاد انگيزش و حمايت اجتماعي بيشتر در ميان كاركنان دانشگاه علوم پزشكي مازندران ميتواند رضايت شغلي آنها را افزايش داده و باعث كاهش استرس شغلي در آنان شود.

Background and purpose: This study aimed to investigate the relationship between job stress, social support, and job satisfaction in the personnel of Mazandaran University of Medical Sciences, Iran. Materials and methods: In this study, 302 individuals were selected from 1400 staff in Mazandaran University of Medical Sciences using stratified random sampling. Data was collected using Berry Field and Ruth questionnaire of job satisfaction, Occupational Stress Inventory (OSI), and Social Support Appraisals (SS-A). Results: There were inverse relationships between job satisfaction and job stress (r=-0.15), gender (r=-0.106), and marital status (r=-0.10). Positive relationships were observed between type of employment (r=0.07) and social support (r=0.80) and job satisfaction among employees. Job stress and social support were found to be responsible for 0.75% and 64% of the changes in job satisfaction. Conclusion: According to the findings, incentives and social supports could increase job satisfaction and reduce job stress in the personnel of Mazandaran University of Medical Sciences.