پديد آورندگان :
نجاتي، صادق دانشگاه تربيت مدرس - جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران , علوي، علي دانشگاه تربيت مدرس - جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران , قائدرحمتي، صفر دانشگاه تربيت مدرس - جغرافيا و برنامه ريزي شهري، تهران
كليدواژه :
فقر , فقر مسكن شهري , بُعد اجتماعي , منطقۀ 17 شهر تهران
چكيده فارسي :
تبيين موضوع: فقر مسكن داراي ابعاد اقتصادي، كالبدي و اجتماعي است، كه هر يك از اين ابعاد داراي شاخصهاي متفاوتي هستند، وضعيت اين شاخص ها در مناطقي كه گروههاي كم درآمد و اقشار آسيب پذير ساكن هستند نسبت به مناطق مرفه نشين نامناسب است.
روش: هدف پژوهش تحليل فقر مسكن از بعد اجتماعي است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع كاربردي و روش آن توصيفي - تحليلي است. گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي- پيمايشي صورت گرفته است، بدين صورت كه با استفاده از منابع اسنادي - كتابخانه اي و مرور پيشينه تحقيق، نسبت به تدوين مباني نظري و جمع آوري شاخصهاي پژوهش اقدام شد. براي تحليل دادهها از آزمون t ، روش آنتروپي شانون و مدل ويكور استفاده شد.
يافتهها: نتايج آزمون t نشان داد ميانگين شاخص هاي اجتماعي مسكن در محلات منطقه17 از ميانگين اين شاخص ها در شهر تهران بالاتر است، لذا در اين منطقه فقر اجتماعي مسكن وجود دارد. نتايج بدست آمده از آنتروپي شانون نشان داد، شاخص كمبود مسكن با وزن (0.134)، نفر در اتاق با وزن (0.102)، خانوار در واحد مسكوني با وزن (0.095) به ترتيب در بين شاخص هاي اجتماعي مسكن بيشترين اهميت و تاثير را در فقر اجتماعي مسكن دارند. شاخص نسبت رشد خانوار به واحد مسكوني با وزن (0.058) و شاخص خانوار در اتاق با وزن (0.076) به ترتيب كمترين اهميت و تاثير را در فقر اجتماعي مسكن دارند. نتايج مدل ويكور نشان داد محلات زمزم ، زهتابي و ابوذر شرقي به ترتيب داراي بيشترين ميزان فقر اجتماعي مسكن در بين محلات منطقه 17 هستند.
نتايج: لذا با توجه به يافته هاي تحقيق مي توان استنباط كرد كه شاخص هاي كمبود مسكن، نفر دراتاق و خانوار در واحد مسكوني داراي بيشترين تاثير در فقر اجتماعي و همچنين شاخص هاي نسبت رشد خانوار به واحد مسكوني، خانوار در اتاق داراي كم ترين تاثير در فقر اجتماعي مسكن مي باشند.
چكيده لاتين :
Abstract
Objective: Housing poverty has economic, physical and social dimensions, each of which has different indices, which are higher in areas where low-income and vulnerable groups are rather than affluent Inappropriate ones.
Methods: The purpose of this study is to analyze the poverty of the housing from social angle. The present study is a descriptive - analytic method in terms of purpose. The purpose of the present study is investigative, and its method is descriptive-analytical. Data collection were done in form of an evidence- survey, using documentary-library sources and reviewing the litreture review, it done to formulate theoretical foundations and collect research indicators. T-test, shannon entropy and vikor model were used to analyze the datas.
Results:The results of t-test showed that the average of social housing indices in neighborhoods of district 17 is higher than the average of these indices in Tehran, so there is a social housing poverty in this area. The results of Shannon entropy showed that the index of housing shortage with weight (0.134), individual in room with weight (0.102), households in residential units (0.095) were the most important and influential among housing social indices, respectively. The index of the growth ratio of households to residential units with a weight of (0.058) and household index in room with weight (0.076), respectively, have the least impact on social housing poverty. According to the results of the vikor model, the Zomzam, Zahtabi and Abuzar East districts have respectively highest social housing poverty in the neighborhoods of the 17th region.
Conclusion: Therefore, according to the findings of the research, it can be concluded that the indicators of housing shortage, nursing homes and households in residential units have the greatest impact on social poverty as well as indicators of the ratio of household growth to residential units, households in the room with the least impact on poverty social housing
