عنوان مقاله :
ارتباط پيروي از الگوي غذايي مديترانه اي با دانسيته مواد معدني استخوان و خطر شكستگي: يك مرور سيستماتيك و متاآناليز
عنوان به زبان ديگر :
Adherence to Mediterranean Diet In Relation to Bbone Mineral Density and Risk of Fracture: Accumulative Evidence From a Systematic Review and Meta-Analysis of Epidemiological Sstudies
پديد آورندگان :
مالمير، هانيه دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز پژوهش هاي علمي دانشجويان , صانعي، پروانه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - كميته تحقيقات دانشجويي - مركز تحقيقات امنيت غذايي , لاريجاني، باقر دانشگاه علوم پزشكي تهران - پژوهشكده علوم غدد و متابوليسم - مركز تحقيقات غدد و متابوليسم , اسماعيلزاده، احمد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - كميته تحقيقات دانشجويي - مركز تحقيقات امنيت غذايي
كليدواژه :
رژيم مديترانه اي , دانسيته مواد معدني استخواني , شكستگي , متاآناليز , مرور سيستماتيك
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: به علت يافته هاي متناقض و نبود هيچ مطالعه ي جهت جمع بندي مطالعات اخير، اين مطالعه با هدف مرور سيستماتيك داده هاي موجود در زمينه ارتباط رژيم مديترانه اي با دانسيته مواد معدني استخواني و شكستگي ها و جمع بندي اين اطلاعات در يك متاآناليز انجام مي شود.
مواد و روش ها: مطالعات قبلي در زمينه ي ارتباط رژيم مديترانه اي با دانسيته مواد معدني استخواني و خطر شكستگي با جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي «PubMed» ، «Google Scholar»، «SCOPUS»و «ISI Web of Science» تا ژوئن 2016 با استفاده از كليد واژه هاي Mesh و non-Mesh مرتبط انتخاب شدند. مطالعات مشاهده اي كه بر روي انسان ها انجام شده بود، ارتباط پيروي از رژيم غذايي مديترانه اي را با خطر شكستگي و دانسيته مواد معدني استخواني سنجيده بود، نسبت شانس يا خطر نسبي همراه با فاصله ي اطمينان 95٪ براي خطر شكستگي يا دانسيته مواد معدني استخواني و يا ميانگين و انحراف معيار دانسيته مواد معدني استخواني را در طبقه بندي هاي امتياز رژيم مديترانه اي گزارش كرده بودند، انتخاب شدند.
يافته ها : با در نظر گرفتن معيار هاي ورود و هدف مطالعه 13 مطالعه جهت مرور سيستماتيك و 7 مطالعه جهت متاآناليز انتخاب شدند. در متاآناليزي بر روي 6 اندازه اثر از 4 مطالعه، كاهش 34 درصدي خطر ابتلا به شكستگي ران با پيروي از رژيم مديترانه اي مشاهده شد (0/85-0/51 ؛0/66=RR). اگرچه كه هتروژنيتي معني دار در بين مطالعات يافت شد (0/002=Pheterogeneity ؛74/2٪=I2). آناليز زيرگروه ها نشان دادند كه طراحي مطالعه منبع اصلي هتروژنيتي است. ارتباط معكوس در مطالعات كوهورت (0/87-0/72 ؛0/79=RR) و مورد-شاهدي (0/85-0/51 ؛0/26=RR) در آناليز زير گروه ها معني دار باقي ماند. در متاآناليز 5 اندازه اثر از 3 مطالعه، پيروي از رژيم مديترانه اي به صورت مثبت با دانسيته مواد معدني استخواني در ستون فقرات كمري [اختلاف ميانگين دانسيته مواد معدني استخواني در مقايسه ي بيشترين سطح به كمترين سطح امتياز رژيم مديترانه اي: 0/12(g/cm2)؛ 0/06-0/19] و استخوان ران [0/01 (g/cm2)؛ 0/06-0/15] مرتبط بود. در مورد كل استخوان ران اختلاف ميانگين در مقايسه ي بيشترين سطح به كمترين سطح پيروي از رژيم مديترانه اي 0/11 (g/cm2) بود [0/11(g/cm2)؛ 0/09-0/14].
نتيجه گيري: پيروي از رژيم مديترانه اي با كاهش خطر ابتلا به شكستگي و ميانگين دانسيته مواد معدني استخواني بيشتر مرتبط است.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Given the conflicting findings and lack of systematically reviewed publication of previous studies، this study aimed to systematically review available data on the association between adherences to Mediterranean diet (MD) and bone mineral density (BMD) as well as risk of fractures through a meta-analysis.
Materials & Methods: Previous studies in the field of adherence to MD in relation to BMD and risk of fracture were selected through searching PubMed، Scopus، ISI Web of Science and Google Scholar databases prior to June، 2016 by using Mesh and non-Mesh relevant keywords. Observational studies that conducted on humans، examined the relationship between adherence to MD and BMD and risk of fractures، reported odds ratios (ORs) or hazards ratios (HRs) along with 95% confidence intervals for fracture or BMD or reported BMD ҆s mean ± standard deviations (SDs) across categories of MD score were included.
Results: Considering inclusion criteria and aim of the study، 13 papers were included for the systematic review and 7 papers included for meta-analysis. In the meta-analysis of 6 effect sizes، obtained from 4 studies، we found that adherence to MD was associated with a 34% reduced risk of hip fracture [overall RR: 0.66; 95% CIs: 0.51 to 0.85]; however، a significant between-study heterogeneity was found (I2=74.2%، Pheterogeneity=0.002). Study design was the main source of between-study heterogeneity; the inverse association remained significant for both cohort [RR=0.79; 0.72-0.87] and case-control studies [RR =0.26; 0.51-0.85]. Adherence to MD was positively associated with lumber spine’s [mean difference of BMD comparing highest and lowest categories of MD score: 0.12; 95% CI: 0.06-0.19 g/cm2]، femoral neck [0.10; 0.06-0.15 g/cm2] and total hip [0.11; 0.09-0.14 g/cm2] BMD.
Conclusion: Adherence to MD was associated with a reduced risk of fracture as well as with a higher mean BMD.
عنوان نشريه :
علوم تغذيه و صنايع غذايي ايران
عنوان نشريه :
علوم تغذيه و صنايع غذايي ايران