آسيب‌هاي ناشي از تمرينات بدني در نظاميان: مروري بر مطالعات اپيدميولوژي، ريسك فاكتورها و استراتژي‌هاي پيشگيري از آسيب

Military physical training-related injuries: A review of epidemiology and risk factor and prevention strategy studies

مقدمه: آسيب‌هاي اسكلتي عضلاني ناشي از تمرينات بدني يكي از مهمترين مشكلات نظاميان است. پيشگيري از اين آسيب‌ها مي‌تواند هزينه‌هاي اقتصادي و انساني را در نيروهاي نظامي كاهش دهد. شناخت ميزان شيوع آسيب ها، نوع آسيب، محل بروز و ريسك فاكتورهاي آسيب‌ها در نظاميان گامي ضروري در پيشگيري است. بنابراين اين مطالعه در نظر دارد به بررسي مطالعات اپيدميولوژيك مربوطه در زمينه آسيب‌هاي اسكلتي عضلاني نظاميان بپردازد. روش بررسي: تمام مطالعاتي كه در زمينه آسيب‌هاي نظاميان در نشريات معتبر از سال 1980 تا مي‌2015 چاپ شده بودند به وسيله بانك‌هاي اطلاعاتي PubMed، Web of Science و Google scholar مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها:: ميزان بروز آسيب در تمرينات نظامي بالا است. اين ميزان شيوع از 6 تا 12 آسيب در هر 100 مرد سرباز در ماه و در دوران آموزشي تا 30 آسيب در هر 100 سرباز در ماه گزارش شده است. نتايج نشان مي‌دهد ريسك فاكتورهايي مانند آمادگي جسماني پايين، دويدن مسافت زياد، مقدار تمرينات بيش از حد در هفته، استعمال دخانيات، سن، وضعيت و راستاي بدني و حمل كوله پشتي‌هاي سنگين از مهمترين ريسك فاكتورهاي آسيب‌هاي نظاميان مي‌باشند. همچنين آموزش، پيشگيري از بيش تمريني، انجام تمرينات عصبي-عضلاني، حس عمقي و چابكي، استفاده از محافظ دهان در طول فعاليت‌هاي پر خطر، استفاده از محافظهاي نيمه سخت براي مچ پا در طول فعاليت‌هاي پرخطر، استفاده از مواد غذايي مناسب براي بازيابي تعادل انرژي ظرف يك ساعت پس از فعاليت‌هاي شديد و استفاده از جوراب‌هاي تركيبي مخصوص براي پيشگيري از تاول زدن پاها مي‌توانند از آسيب‌هاي نظاميان پيشگيري نمايند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اهميت مسئله، شناخت آسيب‌ها وشناسايي ريسك فاكتورها در نظاميان مي‌تواند به اجراي برنامه‌هاي پيشگيرانه از آسيب كمك شاياني نمايد.

Background: Musculoskeletal physical training-related injuries are a major problem in military populations. Preventing training–related injuries would reduce associated human and economic costs and discharges from the army. Identification of injury rates, injury type and location and risk factors for military populations for such injuries is a crucial step toward their prevention. Thus this study reviews pertinent epidemiologic literature on musculoskeletal injury for military populations. Materials and methods: Original studies about injuries in military populations published since 1990 in peer-reviewed journals were identified using PubMed, Web of Science, and Google Scholar databases. This search was last performed in May 2015. Results: Injury rates during military training are high, ranging from 6 to 12 per 100 male recruits per month during basic training to as high as 30 per 100 per month. Data collected show low levels of current physical fitness, high running mileage, high amount of weekly exercise, smoking, age, and biomechanical factors are among the most important risk factors in military injuries. Also Education, prevent overtraining, agility-like training, mouth-guards, semi-rigid ankle braces, nutrient replacement, and synthetic socks were determined to be critical components of any successful injury prevention program. Conclusion: Given the size of the problem, identify risk factors for military populations are critical component for prevention.