پاسخ فشارخون و ضربان قلب به پروتكل‌ها و حركات مختلف فعاليت مقاومتي

Response of blood pressure and heart rateto various protocols and different movements of resistance exercise

مقدمه: تمرين مقاومتي، در جهت بهتر شدن آمادگي بدني و افزايش سلامت جسماني در افراد بزرگ‌سال پيشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر مقايسه پاسخ فشارخون و ضربان قلب به پروتكل‌ها و حركات مختلف فعاليت مقاومتي بود. روش بررسي: 12 مرد سالم (با ميانگين سن 2/225/2 سال) سه پروتكل فعاليت مقاومتي شامل قدرتي (3 نوبت 4 الي 5 تكراري با 85% 1RM)، هايپرتروفي (3 نوبت 10 تكراري با 70% 1RM) و قدرتي- استقامتي (3 نوبت 15 تكراري با 55% 1RM) را در سه جلسه مجزا اجرا كردند. فشارخون و ضربان قلب قبل و بلافاصله پس از فعاليت در هر سه جلسه و در پروتكل‌ هايپرتروفي بعد از هر حركت اندازه‌گيري شدند. داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل واريانس دوطرفه مكرر تحليل شدند. يافته‌ها: آناليز آماري داده‌ها نشان داد كه اگرچه فشارخون سيستولي پس از سه نوع فعاليت مقاومتي افزايش معني‌داري داشت (0/001=p)، اما بين سه نوع پروتكل تفاوت معني‌داري مشاهده نگرديد. بااين‌حال، ضربان قلب هم در پاسخ به سه فعاليت مقاومتي به‌طور معني‌داري افزايش يافت و بين اثر پروتكل‌هاي فعاليت مقاومتي بر ضربان قلب هم تفاوت معني‌داري مشاهده شد (p<0/001). با مراجعه به آزمون تعقيبي مشاهده شد كه افزايش ضربان قلب در پروتكل قدرتي كمتر از دو پروتكل ديگر بود. مقايسه نتايج فشارخون و ضربان قلب بعد از حركات مختلف در پروتكل هايپرتروفي نشان داد حركات مختلف با وزنه ميزان فشارخون و ضربان قلب را به‌طور متفاوتي تغيير مي‌دهند (p<0/05). بحث و نتيجه گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه‌گيري نمود فعاليت مقاومتي از نوع قدرتي با استراحت طولاني‌تر بين نوبت‌ها و حركات، ضربان قلب را كمتر از پروتكل‌هاي هايپرتروفي و استقامتي افزايش مي‌دهد.

Background: Resistance training is suggested for adults in order to improve physical fitness and overall health. The aim of present study was to compare the responses of blood pressure and heart rateto various protocols and different movements of resistance exercise. Materials and methods: A sample of 12 healthy males (age: 25.2 ± 2.2 years) performed three resistance exercise protocols including maximalstrength (three sets of five repetition at 85% of 1-RM), hypertrophy (threesets of 10 repetition at 70% of 1-RM), and strength-endurance (three setsof 15 repetition at 55% of 1-RM) in three separate sessions Blood pressure and heart rate were measured before and immediately after resistance exercise in all sessions, and after each movement in hypertrophy protocol. Data were analyzed by using repeated measures of analysis of variance (ANOVA). Results: Although the systolic blood pressure increased significantly after the three resistance exercise trails (p=0.001), no significant differences were observed among the three protocols. However, heart rate increased significantly in response to the three resistance exercise trials; and also significant differences were observed among the three protocols (p<0.001). The post-hoc analyses showed that the increase in heart rate in strength protocol was less than two others. A comparison between blood pressure and heart rate after different movements in hypertrophy protocol showed that different movements with weights alter blood pressure and heart rate differently (p<0.05). Conclusion: Based on the findings of present study, it can be concluded that the strength exercise protocol with higher periods of rest between sets and movements increase heart rate less than the hypertrophy and endurance-strength protocols.