تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر بهبود هراس‌اجتماعي و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان كودكان آسيب ديده شنوايي

Effectiveness of Walkersocial skills training, on improving socialphobiaandemotion regulation strategiesinhearing impaired children

مقدمه: آسيب شنوايي يكي از پراسترس­ترين ناتواني حسي است كه در والدين و خانواده دلواپسي در مورد تحول فرزند و روابط اجتماعي او ايجاد مي­كند. اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارتهاي اجتماعي بر بهبود هراس­اجتماعي و راهبردهاي تنظيم هيجان در كودكان آسيب ديده شنوايي انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي بوده و از طرح پيش­آزمون - پس­آزمون با گروه شاهد استفاده شد. نمونه آماري 30 نفر از دانش­آموز دختر ناشنوا و كم­شنوا مراكز استثايي شهر تهران تشكيل مي­دهند كه به صورت نظاممند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد تخصيص داده شدند. ابزارهاي جمع اين پژوهش شامل، پرسشنامه­هاي تنظيم هيجان شناختي (CERQ) مقياس هراس اجتماعي(SPIN) بود. از هر دو گروه پيش­آزمون، پس­آزمون به عمل آمد. در فرآيند اجرا، گروه مداخله به مدت 17 جلسه هفتگي تحت آموزش مهارت­هاي اجتماعي مبتني بر رويكرد والكر قرار گرفتند. يافته ­ها: نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش مهارت­هاي اجتماعي بر هراس­اجتماعي و راهبردهاي تنظيم هيجان شناختي مؤثر است (0/001>P). به طوري كه نمرات پس­آزمون هراس اجتماعي و تنظيم هيجان شناختي كاهش قابل توجهي نسبت به نمرات پيش­آزمون داشتند. نتيجه ­گيري: با توجه به يافته­هاي بدست آمده در مورد اهميت و نقش مهارت­هاي اجتماعي در سازگاري و موفقيت افراد، بويژه دانش­آموزان ناشنوا و داراي نقص شنوايي مي­توان با آموزش مهارت­هاي اجتماعي هراس­اجتماعي اين افراد را كاهش و تنظيم هيجاني شان را بهبود بخشيد.

Introduction: Hearing damage is one of the most stressful sensory disability concerns in parents and families regarding child development and social relationships. This study aimed to determine the effectiveness of social skills training on improving social phobia and emotion regulation strategies in children with hearing impairment. Methods: This was a quasi-experimental study with a pretest-posttest strategy. A sample of 30 female students with hearing impairment from the exceptional center in Tehran were systematically selected and randomly assigned into control and experimental groups. The information was collected using Cognition Emotion Regulation Questionnaire (CERQ) and social phobia scale (SPIN). Both groups underwent pretest and posttest. In the implementation process, the intervention group received 17 weekly sessions of teaching based on Walker social skills approach. Results: The results of analysis of covariance showed that social skills training and cognitive emotion regulation strategies were effective on social phobia (P < 0.001). The social phobia and emotion regulation and cognitive test scores significantly reduced compared to pretest scores. Conclusions: According to the obtained findings on the importance and role of social skills in compatibility and success of individuals, particularly in deaf students and ones with hearing defects, social skills training can be used to reduce social phobia in these people and improve their emotional regulation.