بررسي اثربخشي آموزش مديريت والدين بر كاهش اضطراب كودكان پيش دبستاني و مقايسه آن با دارو درماني

The effectiveness of parent management training comparing with drug therapy on reducing anxiety in preschool children

مقدمه: اختلالات اضطرابي اغلب مزمن هستند كه عدم درمان آنها مي‌تواند تاثيرات منفي بر رشد و عملكرد كودكان بوجود آورد لذا هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مديريت والدين بر كاهش اضطراب كودكان بود. روش: اين مطالعه نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون بود. به اين منظور از ميان كليه مادران كودكان 4 تا 6 سال مهد كودك­هاي شهر اروميه كه در سال 94-95 به مهد كودك مي­رفتند. به روش تصادفي چند مرحله­اي، از بين چهار ناحيه شهر اروميه 4 مهد كودك و از هر مهد كودك 3 كلاس مادراني كه كودك بين 4 تا 6 سال داشتند انتخاب و به دو ابزار اضطراب كودكان پيش دبستاني اسپنس (فرم والدين) و مصاحبه ساختار يافته بر اساس DSM-V پاسخ دادند. از بين 130 مادري كه نمره اضطراب كودكشان بالا بود به طور تصادفي 45 نفر انتخاب و سپس به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي آموزش والدين و دارودرماني (هر كدام 15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) گمارده شدند. يافته ها : تحليل كوواريانس يك متغيره نشان داد گروه آموزش والدين بيشترين اثربخشي را در مقايسه با گروه دارو و كنترل در كاهش نشانه هاي اضطراب در كودكان داشته است (0.001>p). گروه دارودرماني نيز نسبت به گروه كنترل اثربخشي بيشتر و معناداري داشته است. همچنين نتايج تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه در تمامي زيرمقياسها آموزش والدين اثربخش بوده است كه بيشترين اثربخشي مربوط به اضطراب جدايي و كمترين مورد مربوط به وسواس مي باشد (0.001>p). نتيجه گيري : استفاده از روش غير دارويي آموزش والدين و آموزش آن به والدين موجب كاهش بار اضطراب هم از روي كودكان و هم از روي خانواده ها مي شود.

Introduction: Anxiety disorders are usually chronic and the lack of treatment has negative effects on children growth and performance, thus, this research aimed at studying the efficacy of parent management training on reducing anxiety in preschool children. Methods: This experimental study with a control group was conducted on mothers of 4- to 6-yearold children from preschools of Urmia city during years 2015 to 2016. Using multistage random sampling, 4 regions of Urmia were selected. Then, 4 preschools were randomly selected and finally the mothers of students of 3 classes of each preschool were selected. The participants completed the children anxiety scale of Spence (parent form) and structured interview based on DSM-V. Among 130 mothers, whose children’s anxiety were high, 45 parents were randomly selected and allocated to an experimental (PMT, 15 persons and drug therapy, 15 persons) and a control (15 person) group. Results: The data were analyzed using the covariance method and results showed that the PMT group had highest effectiveness among the 3 groups (p< 0.0001). The drug therapy group was also higher than control. The results of multivariate co-variance showed that the PMT was effective in all subscales of anxiety and the highest score belonged to separation anxiety and the lowest score was for OCD (P < 0.0001). The results showed that the mean anxiety was reduced among children of the experimental group after the intervention. After one month of follow-up, mean anxiety among children was low. MANCOVA showed a significant difference between the 2 groups (P < 0/05). Conclusions: Using methods, such as PMT rather than drug, could reduce anxiety consequences in both children and their families.