بررسي عوامل استرس‌زاي شغلي در كادر پرستاري در يك بيمارستان نظامي

A study of occupational stressors among the nurses in a military hospital

مقدمه: پرستاري به‌عنوان حرفه‌اي شناخته شده است كه در آن سطح بالايي از استرس وجود دارد و اين استرس شغلي تأثيرات زيان‌باري هم بر سلامت پرستاران و هم بر ميزان بروز توانايي‌هاي آنان در محيط كار دارد. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل استرس‌زاي شغلي در كادر پرستاري يك بيمارستان نظامي صورت گرفته است. روش بررسي: اين پژوهش به‌صورت توصيفي مقطعي در سال 1395 بر روي كادر پرستاري يك بيمارستان نظامي انجام شد. انتخاب نمونه‌ها به‌صورت سرشماري صورت گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه تجديد نظر شده استرس شغلي پرستاري (ENSS) بود. داده‌ها پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه 70/23% كادر پرستاري داراي سطح استرس متوسط بودند. عوامل رواني، فيزيكي و محيط كار اجتماعي، به ترتيب جزء منابع استرس‌زا در ميان پرستاران شناخته شدند. عدم حضور پزشك در يك وضعيت اورژانسي تأثيرگذارترين گويه در ايجاد استرس شغلي پرستاران گزارش شد. سطح استرس شغلي پرستاران با سابقه كار (0/030=p) و نوع بخش (0/001=p) رابطه معناداري داشت. بحث و نتيجه‌گيري: مديران بايستي با شناخت كامل عوامل تأثيرگذار بر استرس شغلي پرستاران، زمينه جلوگيري از فرسودگي شغلي و موجبات ارتقاء سلامت پرستاران را فراهم آورند.

Background: Nursing is known as a profession with a high level of stress. This occupational stress has an adverse effect on the health and abilities of nurses in the workplace. This study aimed to determine the occupational stressors among nurses of a military hospital. Materials and methods: This cross-sectional descriptive study was conducted among the nurses of a military hospital selected by census sampling in 2016. Data were collected by the Expanded Nursing Stress Scale (ENSS) questionnaire. Then, the analyses were performed using descriptive and inferential statistical tests in SPSS software. Results: The findings showed that 70.23% of nurses had a moderate stress level. Psychological factors, physical factors, and social working environment were identified, respectively, as stressors among nurses. The absence of physician in an emergency situation has been reported as the most influential statement of occupational stress among this group. It is necessary to mention that occupational stress level of nurses had a significant relationship with work experience (p=0.030) and wards of hospital (p=0.001). Conclusion: In summary, with full recognition of occupational stressors, managers can provide a background of preventing burnout and promoting the health among nurses.