سبك‌هاي مقابله با استرس در مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان

Coping with stress in mothers of preterm infants hospitalized in the neonatal intensive care unit

مقدمه: نوزادان نارس مشكلات فيزيكي، روحي و تكاملي زيادي را نسبت به ساير نوزادان طبيعي تجربه مي كنند و دراكثر مواقع بستري شدن آنها در بخش مراقبت ويژه نوزادان اجتناب ناپذير مي باشد. اين باعث مي گردد مادران تنش واسترس زيادي را متحمل مي شوند. لذا اين مطالعه با هدف تعيين راهبردهاي مقابله بااسترس مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان صورت گرفت. روش: در اين مطالعه مقطعي توصيفي - مقطعي 70 مادر داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان ام البنين (س) مشهد مشاركت داشتند ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه اطلاعات جمعيت‌شناختي و پرسشنامه مقابله با موقعيت استرس‌زا فرم كوتاه(Brife Cope) بود.. يافته‌ها: بالاترين ميانگين نمرات در بعد مقابله مساله محور مربوط به راهبرد هاي) حمايت وسيله اي، مقابله فعال) و در بعد مقابله هيجان محور(راهبرد مذهبي، استفاده از حمايت رواني و پذيرش)ودر بعد راهبرد مقابله ناكارآمد )نينديشيدن موقتي به مساله، سرزنش خود و انكار ) مي باشد. هيچ‌كدام از مشخصات فردي با سبك‌هاي مقابله‌اي مادران ارتباط آماري معناداري نداشتند. نتيجه‌گيري: اكثر شيوه ها ي مقابله با استرس در مادران داراي نوزاد نارس مثبت بوده است. درخواست حمايت اجتماعي وراهبرد مذهبي به عنوان راهبرد هاي مهم مقابله اي در تطابق با استرس ناشي از تولد نوزاد نارس بوده است. بنابراين ارائه راهكارهايي جهت حمايت روحي ورواني اجتماعي مادران داراي نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت ويژه نوزادن ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: Premature infants experience more physical, psychological and developmental problems compared to other neonates. In most cases, hospitalization in the neonatal intensive care unit (NICU) is inevitable. So, the mothers suffer a lot of stress and tension. This study was conducted to determine the stress-coping strategies of mothers with premature infants hospitalized in NICU. Methods: This cross-sectional study was conducted on 70 mothers with premature infants hospitalized in the NICU of Bentolhoda Hospital in Mashhad, Iran. Data were collected using a demographic information questionnaire and a short form of the coping inventory for stressful situations. Results: The highest mean scores in the area of problem-focused coping strategies were related to the instrumental support and active coping, in the area of the emotion-focused coping strategies were related to religious strategy, the use of psychological support and acceptance and in dysfunctional coping strategies were related to the unthinkable temporary problem, self-blame and denial. None of the demographic characteristics were significantly associated with maternal coping strategies. Conclusions: Most of the coping strategies in mothers of preterm infants have been positive. Social support and religious strategy can be considered as important strategies in coping with stress of mothers with premature infants. Thus, providing social and psychological strategies for emotional support of mothers of premature infants hospitalized in NICU seems necessary.