اپيدميولوژي سرطان پروستات و روند تغييرات بروز آن در ايران

Epidemiology of Prostate Cancer and Its Incidence Trends in Iran

زمينه و هدف: سرطان پروستات شايع­ترين سرطان در مردان است. اين سرطان بيشترين بروز و دومين علت مرگ مردان را به خود اختصاص مي­دهد. داشتن يك تصوير كلي از خصوصيات و تغييرات اپيدميولوژيك از اين سرطان ضروري مي­باشد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژي سرطان پروستات و روند تغييرات بروز آن در ايران صورت گرفته است. مواد و روش­ها: اين مطالعه يك مطالعه مقطعي – توصيفي است كه با استفاده از تحليل مجدد داده­ هاي گزارش سالانه ثبت موارد سرطان از سال 1382 تا 1388 انجام گرفته است. تعداد كل موارد، بروز و بروز استاندارد شده مورد بررسي قرار گرفته و در نهايت خصوصيات اپيدميولوژيك و روند بيماري ارايه شده است. يافته­ ها: بروز سرطان پروستات در كشور داراي يك روند افزايشي مي­باشد. به ­طوري تعداد موارد ثبت شده در سال 1382 برابر 1548 مورد بود ولي اين تعداد در سال 1388 به 3856 مورد رسيده بود. كمترين ميزان بروز استاندارد شده سني (ASR) در سال 82 با 5/40 در 100 هزار نفر و بيشترين آن به سال 1387 با 12/80 در 100 هزار نفر اختصاص داشت. بيشترين موارد سرطان پروستات براي استان تهران بود. نتيجه­ گيري: سرطان پروستات بيماري مردان مسن است كه روند بروز آن در ايران رو به افزايش است. با توجه به تغيير شيوه زندگي و پير شدن جمعيت كشور، برنامه­ريزي براي انجام مطالعات اپيدميولوژيك و علت شناسي در مورد اين سرطان و تشخيص زودرس ضروري به ­نظر مي­رسد.

Background & Objectives: Prostate cancer is the most commonly diagnosed cancer in men. This type of cancer is the second leading cause of death and is of the highest prevalence in men. Therefore, having a general picture of the characteristics and changes of the cancer epidemiology is essential for this type of cancer. The aim of this study was to investigate the epidemiology of prostate cancer and its incidence trends in Iran. Methods: This cross - sectional study conducted on date extracted from cancer registry system in Iran during 2003 to 2009. After separation of the data for prostate cancer, number of cases, incidence, and standardized incidence were studied, and the epidemiological characteristics of the disease during the studied period were presented. Results: Incidence of prostate cancer in Iran has an increasing trend, so that the number of cases recorded in 2003 and 2009 are 1548 and 3856 cases, respectively. The lowest age-standardized incidence rate (ASR) observed in 2003 whit 5.4 and the highest ASR observed in 2009 whit 12. Among provinces, Tehran has the highest cases of prostate cancer and Sistan and Baluchistan province has the lowest cases. The highest incidence rate reported in the age group above 50 years. Conclusion: Prostate cancer is a disease of older men that its incidence is increasing in Iran. Due to the changing in lifestyle of the people and the aging of the population, planning to conduct epidemiological and etiological studies about this cancer and early detection of disease by using screening test seems necessary.