موانع گزارش خطا و راهكارهاي كاهش آن از ديد پرستاران بيمارستان‌هاي تامين اجتماعي استان كرمان

Barriers to Error Reporting and Preventive Strategies from Viewpoints of Nursing Staff in Social Security Hospitals in Kerman

زمينه و هدف: وقوع خطا در كار باليني غير قابل اجتناب است اما مي‌توان آن را از نظر ميزان و شدت به حداقل رساند. تأثير ثبت موارد خطا و گزارش به موقع بر پيشگيري از آن و افزايش ايمني بيمار، از اهميت زيادي برخوردار است. مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين موانع گزارش خطا و راهكارهاي كاهش آن در پرستاران بيمارستان‌هاي تامين اجتمايي استان كرمان انجام گرديد. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه‌ي مقطعي توصيفي است. در اين مطالعه از پرسشنامه‌ي 20 سؤالي موانع گزارش خطا مرداني و شهركي واحد، پس از كسب روايي و پايايي مناسب استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر پرستاران (233 نفر) بودند كه با استفاده از روش سرشماري انتخاب شدند. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي (فراواني و شاخص‌هاي مركزي) و استنباطي (آزمون t، تحليل واريانس يكراهه و ضريب همبستگي پيرسون) استفاده شد. داده‌ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 تحليل شد. همچنين براي دريافت راهكارهاي كاهش موانع، از تحليل محتواي متن سوالات باز استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي موانع گزارش خطا در سطح متوسط (13 ± 69) بدست آمد. نگراني از زدن برچسب بي لياقتي به پرستار، تأثير خطا در نمره‌ي ارزشيابي سالانه، نگراني از انتشار خبر و وجود مسائل و پيگردهاي قانوني از بيشترين موارد موانع گزارش خطا بودند. از راهكارهاي مشترك و اصلي رفع موانع، ايجاد فضاي امن و دوستانه براي گزارش‌دهي، فرايند مديريت و پيشگيري از خطا بود. نتيجه گيري كلي: ترس از پيامدهاي گزارش‌دهي، از مهمترين موانع در گزارش‌دهي اشتباهات بود. از آنجا كه گزارش‌دهي خطا همچنان با موانع جدي مديريتي روبروست. لذا مسئولين سيستم‌هاي بهداشتي‌ـ درماني، بايستي ضمن مديريت فرايندهاي تأثيرگذار در بروز و گزارش اشتباهات پرستاري، بر شناسايي راهكارهاي كاهش اشتباهات، از جمله ارتقاء جو سازماني و امنيت شغلي كاركنان پرستاري، تمركز داشته باشند.

Background & Aims: Errors are unavoidable in clinical practice, but it can be minimized in terms of frequency and intensity. Reporting the errors is so important and effectively avoids future errors that may cause patients harm. This study was conducted to identify barriers of error reporting by nurses and preventive strategies in social security hospitals in Kerman, Iran. Material & Methods: In this cross-sectional study, the instrument was questionnaire of barriers to selfreporting errors that was made by Mardani and shahraki vahed (2009). The study population consisted of all nurses of Social Security Hospitals in Kerman (233) who were selected using census method. To analyze the information, descriptive statistics, test t, ANOVA and Pearson correlation coefficient were applied by use of SPSS v.16 software. Answers to open-ended questions on preventive strategies were categorised into themes using content analysis aproach. Results: Average score of barriers to error reporting was moderate (69 ±13). Fear of stigma, the effect of errors on the employee annual evaluation, news release and legal consequences were the most common barriers of error reporting by nurses. The main strategies to remove the barriers of error reporting were creating a safe and friendly environment for reporting, management process and error prevention. Conclusion: Fear from the consequences of reporting errors was the major obstacles in reporting errors. Since error management still faces serious obstacles, so health authorities and managers should focus on the processes influencing nursing errors and identify ways to reduce errors including enhancing the organizational climate and job security of nursing staff.