خطاهاي گزارش‌نويسي در پرستاران بيمارستان شهيد بهشتي ياسوج در سال 1393

Error Reporting among Nurses Working at Yasuj Shahid Beheshti Hospital in 2014

زمينه و هدف :گزارش پرستاري يكي از اسناد مهم پرونده بيماران بوده و بهترين مدركي است كه مي‌تواند فعاليت‌هاي 24 ساعته پرستاران را بصورت كامل و روشن بيان نمايد. از اين رو وجود خطا و اشكال در نگارش آن مي‌تواند تبعاتي براي پرستار بدنبال داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين وضعيت خطاهاي گزارش نويسي در پرستاران انجام شد. روش بررسي: تحقيق حاضر مطالعه توصيفي- تحليلي است كه جامعه آماري آن شامل كليه پرستاران (161 نفر) شاغل در بيمارستان شهيد بهشتي ياسوج در سال 1393 بودند. ابزار مورد استفاده در پژوهش، پرسش نامه‌ي محقق ساخته بود كه توسط آن مشخصات جمعيت شناختي و خطاهاي گزارش نويسي پرستاران در قالب 19 سؤال بررسي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و شاخص‌هاي مركزي و پراكندگي و همچنين آزمون‌هاي استنباطي t-test و ANOVA با نرم افزارSPSS نسخه 16 انجام شد. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، 58/71 درصد پرستاران خطاي گزارش نويسي داشتند كه بيشترين خطا مربوط به نوشتن گزارش نويسي خيلي طولاني با 247 مورد (21/02%) بوده است. ميانگين خطاي گزارش نويسي براي هر پرستار در يك ماه 1/22 مورد بوده و همچنين بين خطاها و جنس و سابقه كار پرستاران ارتباط معني داري وجود داشته است . نتيجه‌گيري كلي: نتايج نشان داد گزارش‌هاي پرستاري داراي وضعيت مناسبي نيستند. به نظر مي‌رسد ايجاد زيرساخت‌هاي قانوني و فرهنگي براي گزارش دهي خطاها، تدوين برنامه‌هاي آموزشي و پايش مداوم در ارتقاي كيفيت گزارش نويسي پرستاران ضروري است.

Background & Aims: Nursing report is one of the important documents in a patients’ record and it is also the best tool which can help to evaluate the nurses’ activities in 24-hour periods. Therefore, committing error in report writing may have consequences for a nurse. This study aims to determine the status of error reporting among nurses. Materials & Methods: This study is a descriptive-analytic one and the participants were all the nurses (161 Nurse) working at Yasuj Shahid Beheshti hospital of Yasuj, Iran in 2014. The data collecting tool was a researcher-made questionnaire that contains 19 questions about the demographic characteristics of nurses and the reporting error among them. The data was analyzed using descriptive statistics, coefficient of dispersion, ttest and ANOVA and SPSS software version 16. Results: Based on the findings of study, only 85/71% of the nurses have committed reporting error and writing long reports was the most frequent error (247 cases, 21%). The mean of error reporting for each nurse was 1/22 in a one-month period. There were significant relationships among reporting errors and the sex and work experiences of the nurses. Conclusion: The results showed that nursing reports have a poor quality. It seems that creating legal and cultural infrastructures for error reporting, developing the training programs and continuous monitoring are necessary to improve the quality of nursing reports. Key