مطالعه توانايي‌بازداري، تحمل كام نايافتگي، و كنار آمدن والدين داراي فرزند كم توان ذهني و ناتواني جسماني

The Ability of Inhibition, Lack the Palate Tolerance, and Cope Parents with Children with Mental Retardation and Physical Disabilities

مقدمه: خانواده ­ها وقتي با يك رويداد مانند متولد شدن فرزند كم­توان­ ذهني يا ناتوان­ جسمي روبرو مي­شوند، واكنش­هاي متفاوتي از‌خود نشان مي­دهند كه پژوهش حاضر با هدف مطالعه توانايي خودبازداري و تحمل‌كام ­نايافتگي وكنار آمدن والدين با كم­ توان ذهني و ناتواني جسمي فرزند بود. روش: طرح پژوهش توصيفي، از نوع علي– مقايسه‌اي است كه از بين والدين داراي فرزند كم ­توان‌ذهني و ناتواني جسمي شهرستان نقده در سال 1395 به تعداد 200 والدين بطور مساوي از هر گروه 100 نفر و به روش در دسترس انتخاب گرديد. براي سنجش متغير ها از ابزار تحمل ناكامي (هارينگتون، 2005) ، ابزار مقابله با بيماري براي والدين(ميلتون و همكارانش، 2010) ، و پرسشنامه خودبازداري( وينبرگر و شوارتز،1990) استفاده گرديد، يافته­ ها: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه در مقايسه خودبازداري كل (0/01) بين دو گروه متشكل از والدين كودكان كم توان ذهني و ناتوان جسمي تفاوت معني داري وجود دارد (P<0/05) ، همچنين در بررسي متغير كنارآمدن والدين (0/007) تفاوت معنادار آماري بين دو گروه به دست آمد ( (P<0/05)، اما در مقايسه متغير تحمل­ كام­ نايافتگي ( 0/37 ) بين دوگروه مورد مقايسه تفاوت معناداري وجود ندارد(P<0/05). نتيجه­ گيري: والدين كودكان كم­توان­ذهني در مواجهه با مشكل نسبت به والدين داراي كودكان ناتواني‌جسماني ديرتر پذيرفته و كنار مي­آيند بنابراين افزايش خودبازداري و تحمل­كام­نايافتگي تا حد زيادي در كنارآمدن و ارتقاي سلامت‌رواني والدين داراي كودك كم­توان­ذهني تاثير گذار خواهد بود.

Introduction: Parents show different rections toward birth of a child with mental retardation or physical disabilities. The current study aimed at evaluating self-restrient, frustration tolerance, and coping abilities in the parents of children with mental retardation or physical disabilities. Methods: The current descriptive, casual-comparative study was conducted in spring 2016 in Naqadeh, Iran. The study population included all the parents of children with mental or physical disorders of which 200 parent were selected using the convenience sampling method. The frustration discomfort scale (Harington,2005), parental coping patterns in the care of the chronically ill child (Hamilton et al.), and the self-restraint scale (Weinberg & Schwartz;1991) were used as data collection tools; data were expressed as mean and standard deviation using multivariant analysis tests. Results: The findings of the current study indicated a significant difference between the groups of children with mental retardation and physical disability in terms of total self-restraint score by 0.01(P < 0.05). Also, there was a significant difference between the groups in terms of the parental coping patterns by 0.007 (P < 0.05). But, no significant difference was observed between the groups regarding the frustration tolerance by 0.37 (P < 0.05). Conclusions: It tooks longer time in the parents of children with mental retardation to cope with their children disorders, compared with the parents of children with physical disabilities; hence, increased self-restrient and improved frustration tolerance can significantly affect the spiritual health of parents of children with mental retardations.