ﺑﺮرﺳﯽ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﺴﺎب ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺷﺪه ﺷﻬﺮي ﺑﺮ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺗﺤﮑﯿﻢ رﺳﻮﺑﺎت ﭼﺴﺒﻨﺪه در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل آب

ﺗﺤﮑﯿﻢ رﺳﻮﺑﺎت ﭼﺴﺒﻨﺪه ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮي در ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺗﻨﺶﺑﺮﺷﯽ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ رﺳﻮﺑﺎت ﺗﻪﻧﺸﯿﻦ ﺷﺪه در ﻣﺨﺎزن و ﮐﺎﻧﺎلﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل آب دارد. آﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎﻓﺘﻦ از رﻓﺘﺎر رﺳﻮﺑﺎت رﯾﺰداﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﯾﯽ در ﺑﻬﺮهﺑﺮداري و ﻧﮕﻬﺪاري ﺳﺎزهﻫﺎي آﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. از اﯾﻦ رو در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭘﺴﺎب ﺷﻬﺮي، ﮐﻪ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺸﮑﺴﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺗﺠﺪﯾﺪ ﭘﺬﯾﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد، ﺑﺮ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺗﺤﮑﯿﻢ رﺳﻮﺑﺎت ﭼﺴﺒﻨﺪه در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪﻫﺎي اﻧﺘﻘﺎل ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﮑﯿﻢ رﺳﻮﺑﺎت در ﭼﻬﺎر ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﯽ 1، 3، 14 و 28 روز و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﺗﻪﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺑﺮاي ﺳﻪ ﻏﻠﻈﺖ 0، 30 و 60 درﺻﺪ ﭘﺴﺎب و ﺳﻪ ﻏﻠﻈﺖ اوﻟﯿﻪ رﺳﻮب 200، 300 و 400 ﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﯿﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻏﻠﻈﺖ اوﻟﯿﻪ، ﻧﺮخ ﻋﻤﻖ ﺗﻪﻧﺸﯿﻨﯽ رﺳﻮﺑﺎت )H/H0( ﻧﯿﺰ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﻏﻠﻈﺖ اوﻟﯿﻪ رﺳﻮﺑﺎت ﺗﺎ 300 ﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﯿﺘﺮ ﺑﺮ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﺤﮑﯿﻢ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار اﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﯿﻦ ﻏﻠﻈﺖ اوﻟﯿﻪ 300 ﺗﺎ 400 ﮔﺮم ﺑﺮ ﻟﯿﺘﺮ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺤﮑﯿﻢ در آب ﺧﺎﻟﺺ و ﺳﯿﺎل ﺣﺎوي 60 درﺻﺪ ﭘﺴﺎب ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ﻫﻢ اﺳﺖ اﻣﺎ در ﺳﯿﺎل ﺣﺎوي 30 درﺻﺪ ﭘﺴﺎب رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ. ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ درﺻﺪ ﺳﺪﯾﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺒﺎدل )ESP( ﺑﺮاي درﺻﺪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺴﺎب و در ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺤﮑﯿﻢ 28 روز ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ ﮐﻪ روﻧﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮات H/H0 ﺑﺮاي درﺻﺪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺴﺎب ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺎﺧﺺ ﭘﺨﺸﯿﺪﮔﯽ ESP ﯾﮑﺴﺎن اﺳﺖ. ﻋﻠﺖ ﭘﺪﯾﺪه ﭘﺮاﮐﻨﺶ در ﺳﯿﺎل ﺣﺎوي 30 درﺻﺪ ﭘﺴﺎب را ﻣﯽﺗﻮان ﺑﺎ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺳﯿﺎل و ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ ﮐﻠﺴﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﯾﻮن ﺳﺪﯾﻢ در ذرات رﺳﯽ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﻤﻮد.