عنوان مقاله :
اثر دو شيوه تمرين هوازي بر سطوح آپلين و گيرنده آن در بافت قلب رتهاي پير مبتلا به بيماري مزمن
عنوان به زبان ديگر :
Effect of two aerobic exercise on levels of apelin and its receptor in the old rats heart tissue with chronic kidney disease
پديد آورندگان :
فرزانگي، پروين دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري - گروه فيزيولوژي ورزشي , طهرآموزي، عبداله دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساري - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين هوازي , آپلين / گيرنده , بيماري مزمن كليوي , پيري
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بيماري مزمن كليوي بعنوان يك فاكتور خطرزاي مهم با برخي از اختلالات از جمله پرفشارخوني و نارسايي قلبي همراه است، كه از دلايل اصلي مرگ و ناتواني در افراد پير ميباشد. از اينرو، هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر دو نوع تمرين هوازي منظم بر سطوح آپلين وگيرنده آن در بافت قلب موشهاي پير مبتلا به بيماري مزمن كليوي بود.
مواد و روشها: در اين تحقيق تجربي، 28سر موش صحرايي نر ويستار پير (48 تا50 هفته) انتخاب و بطور تصادفي به 4 گروه كنترل، دوكسوروبيسين، دوكسوروبيسين- تمرين 30 دقيقه و دوكسوروبيسين-تمرين 60 دقيقه تقسيم شدند. بيماري مزمن كليوي با يك بار تزريق زير جلدي دوكسوروبيسين (8/5 ميلي گرم بر كيلوگرم وزن) القا شد. برنامه تمريني شنا شامل3 روز در هفته، روزي 30 دقيقه و 60 دقيقه براي مدت 8 هفته بود. سطوح آپلين و گيرنده آن در بافت قلب به روش الايزا سنجيده شد. از آزمون تحليل واريانس يك طرفه براي تحليل دادهها استفاده شد (0/05>p).
يافته ها: نتايج نشان داد القاي بيماري مزمن كليوي با كاهش سطوح قلبي آپلين و گيرنده آن در رتهاي پير همراه است. همچنين 8 هفته شنا، در هر دو تمرين بطور معنيداري اين تغييرات را معكوس نمود. به علاوه تفاوت معنيداري بين تأثيرهر كدام ازين دو زمان متفاوت تمرين در رتهاي پير مبتلا به بيماري مزمن كليوي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: نتايج حاصل از كار پيشنهاد ميدهدكه استفاده از شيوههاي درماني غير دارويي تمرين ورزشي حتي كوتاه مدت ميتواند در افزايش سطوح آپلين قلب و گيرندهي كاهش يافته ناشي از بيماري مزمن كليوي درافراد مسن موثر باشد.
چكيده لاتين :
Background & aim Chronic kidney disease as an important risk factor associated with some disorders including hypertension and heart failure which is the major cause of death and disability in older people. Hence, the aim of the present study was to investigate the effects of two types aerobic exercise on levels of apelin and its receptor in the old rats heart tissue with chronic kidney disease Materials and Methods In this experimental study, 28 aged male wistar rats )48 to 50 weeks) were selected and randomly divided into four groups: control, doxorubicin, doxorubicin-30 min training and doxorubicin-60 min training. Chronic kidney disease induced by a single subcutaneous injection of doxorubicin (8.5 mg kg). The swimming training program includes three times per week, 30 and 60 min for eight weeks. The levels of apelin and its receptor in heart tissue measured by using ELISA method. One-way analysis of variance was used to analyze the data )p<0.05). Results The results showed induction of chronic kidney disease in old rats reduces the levels of apelin and its receptor in the heart. As well as eight weeks of swimming, in both training significantly reverse these changes. In addition, no significant difference was seen between the impact of each of these two training different times in old rats with chronic kidney disease. Conclusion The results of work suggests that the use of non-pharmacological methods even short-term exercise can be effective in increasing the levels of apelin and its receptor declined due to chronic kidney disease in older people.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار