آخرت به مثابه جهان اخلاق

The Other World as the Ethics’ Rules

دنيا و آخرت به مثابه دو نظام احسن با قوانيني متفاوت هستند كه انسان به عنوان يك موجود عاقل، صاحب اراده و مسئول در آنها حاضر مي‌شود. او بايد در اين جهان ميان دو نوع زندگي دست به انتخاب بزند؛ انتخابي كه موقعيت وجودي او را رقم مي‌زند: يا اين زندگي را آن‌طور كه در واقع هست، به زندگي جهان ديگر متصل بداند يا آنها را بريدهٔ از هم دانسته، تنها به اين سرا معتقد شود. او در مقام عمل بايد يا اين زندگي را با قوانين جهان آخرت به مثابه جهان اخلاق اداره كند يا تنها با قوانين اين جهان كه قوانين طبيعت است، حيات خود را سامان بخشد. اين انتخاب و تصميم‌گيري، پايه در جدالي در وجود انسان دارد كه «ستيز عقل و نفس» نام گرفته است. نفس از اين جهان است و عقل از آن جهان و هر كدام انسان را با اعمال قوانين خود به جهان مناسب آن مي‌كشانند.

This world and the other world are the two best Divine Order with different rules that human as a rational creature and the owner of the will, find himself responsible in both. He must choose between two worldviews of life, the choice which specifies his existential status: either he should believe in the connection between this world and the other world - as it is indeed – or believe in separation and confine himself to this transitory world. He should practice in this world under the rules of the other world, which are the same as the norms of ethics, or organize his life merely under the natural rules of this world. This choice and decision making is based on conflict in human inward, which is called "Intellect and Soul Conflict". Soul belongs to this world and intellect belongs to the other world, each of which leads human to its own direction. This research is to introduce and prove the other world as the ethic rules.