عنوان مقاله :
اثر 16 هفته تمرين هوازي بر فعاليت آنزيم پاراكسوناز، آريل استراز و نيمرخ ليپيدي در زنان يائسه
عنوان به زبان ديگر :
The effect of 16 weeks of aerobic training on activity of serum paraoxonase, arylesterase, and lipid profile in postmenopausal women
پديد آورندگان :
قاسمي اوزان عليا، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي - گروه فيزيولوژي ورزشي , عباسي دلويي، اسيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
تمرين هوازي , پاراكسوناز , آريل استراز , نيمرخ ليپيدي , زنان يائسه
چكيده فارسي :
مقدمه: كاهش فعاليت آنزيمهاي آنتياكسيداني ميتواند با افزايش خطر حوادث قلبي عروق همراه باشد. هدف از اين تحقيق، بررسي اثر 16 هفته تمرين هوازي بر فعاليت آنزيم پاراكسوناز، آريل استراز و نيمرخ ليپيدي در زنان يائسه بود.
روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي، 20 زن يائسه با دامنه سني 45 تا 51 سال به عنوان آزمودني انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تمرين هوازي و كنترل تقسيم شدند. برنامه تمرينات هوازي با شدت 70-65% ضربان قلب هدف به مدت 45 دقيقه، سهروز در هفته و براي 16 هفته اجرا شد. نمونههاي خون آزمودنيها پس از 12 تا 14ساعت ناشتايي قبل و بعد از 16 هفته جمعآوري شد. دادهها با استفاده از روش آماري تي همبسته براي تعيين تفاوت درون گروهي و آزمون تي مستقل براي بررسي تفاوتهاي بين گروهي در سطح α<0.05, تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها: نتايج نشان داد 16 هفته تمرين هوازي باعث افزايش معنيداري در سطوح فعاليت پاراكسوناز-1 (p=0.032) و (HDL (p=0.001 و كاهش معنيداري در كلسترول (p=0.032) و (VLDL (p=0.020 شد. سطوح اريل استراز پس از 16 هفته فعاليت هوازي افزايش يافت اما اين افزايش معني دار نبود (p=0.081). همچنين، 16 هفته تمرين هوازي بر مقادير LDL و تري گليسريد تأثير معنيداري نداشت (p>0.05).
بحث و نتيجهگيري: با توجه به نتايج تحقيق حاضر بهنظر ميرسد تمرين منظم و طولاني مدت احتمالاً با افزايش فعاليت پاراكسوناز-1 و آريل استراز موجب بهبود سيستم آنتياكسيداني بدن در زنان يائسه ميشود. همچنين، اين احتمال وجود دارد كه اثر فعاليت بدني بر فعاليت پاراكسوناز-1 از افزايش تراكم HDL-c در افراد ناشي شود.
چكيده لاتين :
Background: Reduction of antioxidant enzymes can be related to the increased possibility of cardiovascular problems. The aim of this study was to investigate the effect of 16 weeks of aerobic training on paraoxonase-1 (PON1) activity, Arylesterase (ARE) and lipid profile in postmenopausal women.
Materials and methods: In this semi-experimental study, 20 postmenopausal women aged 45 to 51 were randomly divided into control and aerobic training groups. Aerobic training program was performed with intensity of 65-70% of target heart rate for 45 minutes, three days a week for 16 weeks. Before and after 16 weeks of aerobic training, blood samples were collected after 12 to 14 hours of fasting. Data were analyzed using paired t-test and independent t-test to determine within- group and between-group differences at α<0.05, respectively.
Results: The results showed that 16 weeks of aerobic training led to significant increase in levels of PON1 (p=0.032) and HDL (p=0.001) activity and significant decrease in cholesterol (p=0.032) and VLDL (p=0.020). ARE levels after 16 weeks of aerobic training increased, but this increase was not significant (p=0.081). Also, 16-week aerobic training had no significant effect on LDL, and TG levels (p>0.05).
Conclusion: According to the results of this study, it seems likely that regular and prolonged physical activities improves the antioxidant system of postmenopausal women via increasing PON1 and ARE activities. Also, it is likely that the effect of physical activity on PON1 activity be a result of increase in the density in HDL-c.