تأثير نگراني بر واكنش فيزيولوژيك و عاطفي به محرك هيجاني در افراد با اختلال اضطراب فراگير و افراد بهنجار

The Effect Of Worry on Physiological and Emotional Response to Emotional Stimuli in Individuals with Generalized Anxiety Disorder and Normal People

اين پژوهش، با هدف بررسي تأثير نگراني بر واكنش فيزيولوژيك و عاطفي در هنگام پاسخ به محرك‌هاي هيجاني منفي در بيماران داراي اختلال اضطراب فراگير و افراد نرمال انجام شد. پژوهش يك طرح تحقيق نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه كنترل بود. گروه آزمايشي شامل 41 آزمودني با اختلال اضطراب فراگير (21 نفر در گروه القاي آرامش، 20 نفر در گروه القاي نگراني) و 39 آزمودني نرمال (19 نفر در گروه القاي آرامش و 20 نفر در گروه القاي نگراني) بود. در اين تحقيق آزمودني‌ها پس از القاي آرامش يا نگراني، با فيلم‌هاي ترسناك و غم‌انگيز مواجهه داده شدند و واكنش‌هاي آن‌ها از طريق پرسشنامه‌ي‌ عاطفه‌ي مثبت و منفي و دستگاه پالس اكسيمتري مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها نشان دادند كه القاي نگراني منجر به كاهش ميزان ضربان قلب و عاطفه‌ي منفي در مواجهه با فيلم ترسناك مي‌شود. درحالي‌كه القاي آرامش منجر به افزايش عاطفه‌ي منفي در پاسخ به فيلم ترسناك و غمگين شد (تقابل هيجاني منفي). همچنين نگراني منجر به كاهش بيشتر ضربان قلب در پاسخ به فيلم ترسناك در گروه بيمار (در مقايسه با نرمال) گرديد. همچنين نگراني، اجتناب از پردازش هيجان منفي را تسهيل مي‌كند و اين كار را از طريق بازداري از تقابل هيجاني منفي انجام مي‌دهد.

This study aims to examine the effect of worry on physiological and emotional response to negative emotional stimuli in patients with generalized anxiety disorder and normal individuals. This study was a semi-experimental research with pretest, post-test and control group. The experimental group included 41 participants with generalized anxiety disorder (21 in the group of relaxation induction and 20 in the group of worry induction) and 39 normal participants (19 in the group of relaxation induction and 20 in the group of worry induction). In this study, the participants were exposed to scary and sad movies films after induction of worry or relaxation and their reaction were assessed by positive and negetive affect questionnaire and the pulse oximetery equipment. The results showed that worry induction leads to decrease in heart rate and negative affect when faceing scary films. However relaxation induction leads to increase in negative affect in response to watching sad and scary clips (negative contrast avoidance). Aditionally worry led to more decrease in heart rate in response to scary films in GAD group (vs. normal group). It may concluded that worry facilitates avoidance of negative emotions processing by theway of preventing a negative emotional contrast.