سقوط و مشخصه‌هاي آن در بيماران بستري در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران

Assessing the Patient Falls in Hospitals Affiliated to Tehran University of Medical Sciences

زمينه وهدف: سقوط بيمار از عوامل تهديد كننده ايمني جسمي و روحي بيماران محسوب مي‌شود و يكي از عوامل افزايش مدت زمان بستري بيماران و هزينه‌هاي درماني است. مطالعه حاضر با هدف بررسي انواع سقوط در بيماران جهت شناسايي عوامل خطر در بيماران بستري در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي، پرونده و برگه گزارش سقوط تعداد 285 بيمار كه با روش نمونه گيري خوشه‌اي در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران انتخاب شده بودند، بررسي شد. داده‌ها از طريق پرسشنامه استاندارد حاوي ويژگي‌هاي جمعيت شناختي و مشخصات سقوط جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 و جداول فراواني انجام شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد سقوط بيشتر در مردان و در رده سني بالاي 60 سال رخ داده است. همچنين بيشترين موارد شامل سقوط از تخت (58/6 %) در هنگام شب (هفت بعداظهر تا چهار صبح) بود. در 35/8 درصد موارد كسي شاهد سقوط بيمار نبوده و 75/8 درصد از بيماران پس از سقوط به تنهائي قادر به برخاستن نبودند. خراشيدگي، صدمه به سر، صدمات بافت نرم و شكستگي از عوارض سقوط بيماران بوده است. نتيجه‌گيري كلي: با توجه به شيوع بالاي وقوع سقوط بيماران ضروري است تا مديران با ارائه راهكارهاي موثر و پيش بيني عوامل مهم در سقوط بيماران، زمينه مراقبت ايمن در بيماران را فراهم آورند.

Background & Aims: Falling is one of the most common events that threats physical and psychological safety in patients, as well a factor that increases duration of hospitalization and treatment costs. The aim of the study was to investigate patient fallings kinds, characteristics and related factors to reduce risk factors in patients admitted to hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences. Material & Methods: In this descriptive study, 285 patients’ records were selected by cluster sampling method. Data were collected through a standard form including demographic and patient fall characteristics. Then data were analyzed by using SPSS software (v.16), chi-square test, and frequency tables . Results: Our results showed that the majority of fallen patients were male with a mean age of 60 years, also the most of cases had bed falling (58.6%) in night (4Am-7Pm). In 35.8% of falling cases, there were no witness and 75.8% of patients were not able to rise after falling. Scratches, head injury, soft tissue injuries and fractures were the reported complications of the patients falling . Conclusion: Given the high rate of falling patients’ incidence, it is essential to offer effective management strategies to provide more safety situation for patients.