كليدواژه :
نماز , سجده , معلولين , سجده‌گاه
چكيده فارسي :
نماز طبق روايات، احب اعمال نزد خداوند و ستون دين معرفي شده است و از كيفيت و همچنين اجزاي مختلف آن، در كتب مختلف فقهي استدلالي و روايي، سخن بسيار گفته شده است. همچنين در مورد معلوليني كه قدرت بر انجام نماز به شكل اصلي ندارد، خصوصاً معلولين و بيماراني كه توان خم‌شدن نداشته و از انجام سجده به شكل اصلي ناتوان هستند، طبق نصوص مختلفي كه در ابواب مربوطه مطرح شده، لازم است سجده را از طريق اشاره سر و در مرتبه بعد، با بستن چشمان انجام دهند.
مقاله پيش رو، در خصوص شرط قرارگرفتن پيشاني بر سجده‌گاه، نسبت به وظيفه شخص ناتوان از انجام اين شرط و لزوم نزديك‌كردن مهر و سجده‌گاه به پيشاني يا اكتفا به ايماء، تحقيق و پژوهشي نو، بر اساس روايات وارد شده و نيز با استفاده از نظرات فقها صورت داده است. طبق نتيجه اين پژوهش، دليل محكمي براي وجوب قراردادن سجده‌گاه بر پيشاني، در مورد اين دسته از مكلفين وجود ندارد. همچنين رواياتي كه از «أفضل‌بودنِ» نزديك‌كردن سجده‌گاه بر پيشاني سخن مي‌گويند، مي‌تواند ناظر بر استحباب تحمل سختي باشد كه اين عمل، «أفضل» از «اكتفا بر ايماء» و در نتيجه، مستحب مي‌باشد.
چكيده لاتين :
According to the Ahadis, prayers have been introduced to God and the pillar of religion, and there is a lot of word about quality as well as its various components, in different jurisprudential and narrative texts. Also, in the case of people with disabilities who do not have the power to perform prayers in their original form, especially those with disabilities and patients who are unable to bend, and who are incapable of performing prostration in their original form, it is necessary to point out the prosthesis by reference head and next time, by closing their eyes.
The leading article, regarding the condition of placing the prostrate upon the floor, regarding the duty of the person unable to fulfill this condition and the need to close the prosthesis to the forehead or to suffice of gesture, new research, based on the narrations and with use of the comments of the jurists has taken place. According to the results of this study, there is no strong reason for the prosthesis to be applied to the forehead; there are also no narratives about the "Transcendent" of approaching the prosthetic on the forehead, it can be seen that it is difficult to tolerate this act, "Transcendent" rather than "suffice of gesture", and, consequently, is Mustahab.
