تأثير آموزش حمل بيمار بر اختلالات عضلاني- اسكلتي كمك بهياران

Effectiveness of Patient Handling Training on Musculoskeletal Disorders of Nurses Assistance

زمينه و هدف: عمده ترين مشكل در بيمارستان‌ها كه منجر به شيوع اختلالات عضلاني- اسكلتي در بين كاركنان مي‌شود مربوط به فعاليت‌هايي است كه به منظور حمل و جابجايي بيماران انجام مي‌شود. با توجه به اينكه آموزش نقش مهمي در توسعه ايمني اعضاي تيم درمان دارد، لذا اين پژوهش با هدف تعيين تأثير آموزش چگونگي حمل بيمار بر اختلالات عضلاني- اسكلتي در كمك بهياران انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع كارآزمايي باليني غير تصادفي (نيمه تجربي) بود كه نمونه‌هاي آن (كمك بهياران بودند. محيط پژوهش شامل بخش‌هاي اورژانس، داخلي، جراحي و بخش‌هاي مراكز آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي ايران بود. تعداد شركت كننده‌ها در گروه كنترل و آزمون 50 نفر بود كه با روش نمونه گيري تمام شماري وارد پژوهش شدند. ابزار جمع آوري داده‌ها شامل پرسشنامه دموگرافيك و پرسشنامه اختلالات عضلاني اسكلتي Nordic بود كه قبل از مداخله و سه ماه پس از آن توسط شركت كنندگان پژوهش تكميل شد. برنامه آموزشي براي گروه آزمون طي سه جلسه در قالب سخنراني، ايفاي نقش، تمرين عملي، بحث گروهي و پرسش و پاسخ با استفاده از اسلايد، نمايش فيلم و كتابچه آموزشي در مورد چگونگي حمل بيمار ارائه شد، سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و با بكارگيري روش‌هاي آماري توصيفي نظير فراواني، درصد فراواني، ميانگين و انحراف معيار و آزمون‌هاي استنباطي نظير كاي دو، تي مستقل و آزمون فيشر در قسمت يافته‌ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه توزيع فراواني اختلالات عضلاني- اسكلتي از نظر درد و بي حسي در گروه آزمون، قبل و سه ماه بعد از برنامه آموزشي، در اندام‌هاي گردن و شانه (0/031=P) و كمر (0/031=P) تفاوت آماري معني‌داري داشت. اما در مقايسه دو گروه كنترل و آزمون قبل و بعد از سه ماه، اختلالات عضلاني- اسكلتي تنها در اندام پا و قوزك پا در واحدهاي مورد پژوهش تفاوت آماري معني‌داري را نشان داد (0/006=P). نتيجه‌گيري كلي: اگر چه برنامه آموزش حمل بيمار ارائه شده در اين مطالعه تنها در كاهش توزيع فراواني اختلالات عضلاني- اسكلتي ناحيه اندام پا و قوزك پا تاثير گذار بوده و نتوانسته تمامي اختلالات عضلاني- اسكلتي را كاهش دهد، اما اين نتايج مي‌تواند به دليل محدوديت زمان لازم براي تمرين مهارت‌هاي فراگرفته شده، كمبود نيروي انساني، حجم كاري زياد و وجود نداشتن ابزارهاي الكتريكي و مكانيكي در حمل بيماران بوجود آمده باشد و همچنين ممكن است كاركنان تيم درماني هنوز بطور كافي و مناسبي اهميت حمل صحيح بيمار را درك نكرده باشند در نتيجه نياز است علاوه بر ارائه آموزش موثرتر عوامل ياد شده نيز مد نظر قرار گيرد.

Background & Aims: The main problem in hospitals that leads to spread the musculoskeletal disorders among staff is related to the activities that achieved in order to carry and dislocate the patients. Since training has an important role in development of nurse’s safety, this study has done to determine the effect of training about carrying patients on musculoskeletal disorders among nurses assistance. Material & Methods: This study was a non randomize experimental-clinical (quasi-experimental) that nurses assistance were the samples of the study. The research environment included emergency, internal, surgical and parts of the selected educational centers of iran university of medical sciences. The number of participants in the control and test group was 50, who were entered in to the study by using a complete sampling method. The data collection tools were demographic questionnaire and the Nordic musculoskeletal disorders questionnaire that were completed by the participants before intervention and 3 months later. The training programme for experimental group was performed during 3 sessions in the form of lectures, role playing, practical exercises, group discussion, question and answer with the use of slides, show clips, training booklet about how to carry patients were presented. Then the data was analyzed with SPSS soft-ware version 16 and using descriptive statistical methods such as frequency,frequency percent,mean and standard deviation and inferential tests such as chi-square, independent t-test and Fisher test. Results: Research results showed that frequency distribution musculoskeletal disorders in terms of pain and numbness in the experimental group before and after 3 months of training program intervention in the neck and shoulder (P=0/031) and back (P=0/008) organs, The difference was statistically significant. But compared with two groups control and experimental before and after the 3 month, musculoskeletal disorders only foot and ankle in nueses aid showed statistically significant statistical differences (P=0/006). Conclusion: Although training program transport patients in this study only in reducing the frequency mean musculoskeletal disorders area of foot and ankle figure and failed to all musculoskeletal disorders , but these results could be due to the limitations need time to practice learned skills, a shortage of manpower, high workload and the lack of mechanical and electrical tools in the transportation of patients has arisen,and also the medical team staff still good enough and correct understanding of the importance of transport patients are not in need. As a result in addition to providing more effective training the abovementioned factors should also be considered.