تأثير مانور والسالوا بر شدت درد و تغييرات هموديناميك در حين كانول گذاري وريدي

The Effect of Valsalva Maneuver on Pain Intensity and Hemodynamic Changes during Intravenous (IV) Cannulation

زمينه و هدف: كانول گذاري وريدي روشي دردناك و استرس‌زا در مراكز درماني بوده كه از روش‌هاي مختلف دارويي و غير دارويي جهت كاهش درد آن استفاده مي‌شود. اين پژوهش به‌ منظور بررسي تأثير مانور والسالوا بر شدت درد و پاسخ‌هاي هموديناميك در حين كانول گذاري وريدي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني است كه بر روي 80 بيمار كانديد اعمال جراحي انتخابي مراجعه‌كننده به بخش‌هاي جراحي بيمارستان حضرت رسول (ص) جوانرود در سال 1395 انجام‌گرفته است. نمونه‌گيري به‌ صورت در دسترس و انتخاب در گروه‌هاي مطالعه به‌صورت تصادفي انجام شد. كانول گذاري در پشت دست غير غالب بر روي 39 بيمار گروه والسالوا (دميدن در لوله پلاستيكي متصل به فشارسنج جيوه‌اي و بالا بردن ستون جيوه‌اي به ميزان 20 ميلي‌متر جيوه به مدت حداقل 20 ثانيه) و 38 بيمار گروه كنترل (رويه معمول بخش) انجام شد و شدت درد با معيار عددي درد (NRS) اندازه‌گيري شد. پاسخ‌هاي هموديناميك به درد با كنترل فشارخون، ضربان قلب و درصد اشباع اكسيژن خون شرياني پنج دقيقه قبل و بلافاصله بعد از كانول گذاري انجام شد. داده‌هاي حاصله با آزمون‌هاي آماري كاي اسكوئر، آناليز واريانس، تعقيبي توكي، كروسكال واليس و من ويتني و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تجزيه‌ و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين NRS در گروه والسالوا برابر 1/95 ± 2/75 و در گروه كنترل 2/30 ± 4/86 بود كه كاهش معني‌دار در شدت درد ديده شد (0/05>P). كاهش تعداد ضربان قلب بعد از كانول گذاري (13/36 ± 77) نسبت به قبل از آن (14/71 ± 80/53) در گروه كنترل ديده شد (0/05>P). در حالي ‌كه ساير متغيرهاي هموديناميك تفاوت معني‌داري را نشان ندادند. نتيجه‌گيري كلي: مانور والسالوا روش غير دارويي است كه به‌ آساني قابل انجام بوده و بدون ايجاد تغييرات هموديناميك سبب كاهش درد كانول گذاري مي‌گردد.

Background & Aims: Venous cannulation is a painful and stressful methodin health care sitting that various medical and non pharmacological methods are used in to reduce its pain. This study was conducted to investigate the effect of Valsalva maneuver on pain intensity and hemodynamic changes during IV cannulation. Materials & Methods: In a clinical trial, 80 patients scheduled for elective surgery who were admitted to surgical wards,in Hazrat Rasol (Javanroud 2016) were studied. Convenience Sampling was used and assignment to two groups was randomly. In Valsalva group (blowing the plastic tube connected to a mercury sphygmomanometer and raising the mercury column up to 20 mm Hg for at least 20 seconds) 39 patients and 38 patients in control group (usual procedure) cannula was inserted on the back of the non-dominant hand. The pain intensity was measured by a Numerical Rating Scale (NRS). Hemodynamic responses to pain were measured by controlling blood pressure, heart rate and arterial blood oxygen saturation five minutes before and immediately after cannulation. The data was analyzed with chi-square tests, ANOVA, Tukey, Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests using SPSS software (version 16). Results: The Mean NRS in Valsalva group was 2/75 ± 1095 and in control group was 4.86 ± 2.30, which showed a significant decrease in pain severity (P≤0.05) The heart rate decreased from (80.53 ± 14.71) to (77 ± 13.36) after cannulation in the control group (P≤0/05). While other hemodynamic variables did not show significant difference. Conclusion: The Valsalva maneuver is a non-pharmacological method that can be easily performed and reduces cannulation pain without making hemodynamic changes.