شماره ركورد :
1073799
عنوان مقاله :
مقايسه اثرات درماني سيليمارين و نانوسيليمارين بر مسموميت كبدي القاء شده با نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the Therapeutic Effects of Silymarin and Nanosilymarin on Hepatotoxicity Induced by Titanium Dioxide Nanoparticles
پديد آورندگان :
حاجي زاده مقدم، اكبر دانشگاه مازندران - دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي، بابلسر , احمدي اوندي، الهام دانشگاه مازندران- دانشكده علوم پايه - گروه زيست شناسي، بابلسر , صيرفي، رضا دانشــگاه تخصصــي فناوري هــاي نويــن آمــل - دانشــكده دامپزشــكي - گــروه پاتوبيولــوژي، آمل , زارع، محبوبه دانشــگاه تخصصــي فناوريهــاي نويــن آمل - دانشــكده گياهــان دارويــي - گــروه علــوم پايــه، آمل
تعداد صفحه :
6
از صفحه :
345
تا صفحه :
350
كليدواژه :
نانو ذرات دي اكسيد تيتانيوم , سيليمارين , نانوكريستال سيليمارين , آنزيم‌هاي كبدي
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعات اخير نشان داده‌اند كه نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم براي انسان سمي هستند. سيليمارين به عنوان داروي محافظ كبدي شناخته شده است. در اين مطالعه از روش ته‌نشيني نانو براي توليد نانوكريستال به منظور بهبود حلاليت سيليمارين استفاده شد. هدف اين مطالعه تعيين نقش حفاظتي سيليمارين و نانوكريستال آن در درمان آسيب كبدي ناشي از نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم در موش است. روش كار: در اين مطالعه تجربي، موش‌هاي صحرايي به پنج گروه كنترل، شم، مسموم شده (تجويز خوراكي نانو دي اكسيد تيتانيوم با دوز 150 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به مدت سه هفته) وگروه‌هاي مسموم درمان شده با سيليمارين و نانو سيليمارين (تجويز خوراكي با دوز 100 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به مدت سه هفته پس از تجويز نانو نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم) تقسيم شدند. در پايان، فعاليت آنزيم‌هاي آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، آلانين آمينو ترانسفراز (ALT) وآلكالين فسفاتاز (ALP) سرمي و تغييرات هيستولوژيكي كبدي مورد بررسي قرار گرفت. يافته هــا: مصرف خوراكي نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم منجر به افزايش معني‌دار فعاليت آنزيم‌هاي AST، ALT و (0.01>ALP (p و (0.001> > P) سرمي و قطر هسته هپاتوسيت‌ها گرديد (0.05 > P). سيليمارين و نانوكريستال آن سطوح افزايش يافته آنزيم‌هاي كبدي ناشي از مصرف نانوذرات دي اكسيد تيتانيوم را كاهش داده و همچنين قطر هسته هپاتوسيت‌هاي موش‌هاي مسموم شده را كاهش دادند ( 0.001> P). نتيجه گيري: يافته‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان داد كه سيليمارين و نانوكريستال آن احتمالاً به دليل خاصيت آنتي‌اكسيداني، سبب حفاظت كبدي در برابر آسيب ناشي از مصرف نانو ذره اكسيد تيتانيوم مي‌گردد.
چكيده لاتين :
Introduction: Recent studies have indicated that titanium dioxide nanoparticles (TiO2 NPs) are toxic for human. Silymarin is a well-known hepatoprotective drug. In this study, the nanoprecipitation technique was used for nanocrystals to improve the solubility of silymarin. The aim of this study was to analyze the protective role of silymarin and its nanocrystal on liver damage due to TiO2 NPs in rat. Methods: In this experimental study, rats were divided to five groups in separate cages: Control, vehicle, toxic group (150 mg/kg TiO2 NPs for three weeks orally) as well as silymarin and silymarin NPs groups (100 mg/kg for three weeks orally after TiO2 NPs administration). Then, the serum level of aspartate transaminase (AST), alanine transaminase (ALT) and alkaline phosphatase (ALP) as well as the liver histological changes were investigated. Results: Oral administration of Tio2 NPs resulted in significantly elevated levels of ALT, AST and ALP of serum and significantly increased the core diameter of hepatocytes (P < 0.05). Silymarin and its nanocrystal reduced the elevated liver enzyme levels and also decreased the core diameter of hepatocytes in toxic rats (P < 0.001). Conclusion: : The results from the present study indicated that silymarin and its nanocrystal probably due to antioxidant effects cause hepatoprotective against TiO2 NPs-induced liver injury.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا
فايل PDF :
7657768
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا
لينک به اين مدرک :
بازگشت